ارتباط خودكارامدي با سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي در بين بيماران ديابتي نوع 2 مراجعه‌كننده به انجمن ديابت ايران

مقدمه: امروزه افزايش تعداد مبتلايان به ديابت در دنيا اين بيماري را به بزرگ‌ترين اپيدمي جهاني تبديل نموده كه خودكارا‌مدي بيمار يكي از عناصر كليدي در پيشگيري و درمان ديابت محسوب مي‌شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط خودكارامدي با ساير سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي در بين بيماران ديابتي نوع 2 انجام گرديد. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي است كه80 نفر بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه‌كننده به انجمن ديابت ايران بودند كه در طول 2 ماه در سال1392، به شيوه نمونه‌گيري غير تصادفي در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسش‌نامه دو بخشي اطلاعات دموگرافيك (شامل 9 سوال)وابزار پرسش‌نامه محقق ساخته در خصوص بيماري ديابت مبتني بر سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي (51 سوال) بود. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني شركت‌كنندگان در مطالعه 89/8 ± 16/55 سال بود. بين سازه‌هاي تهديد درك‌شده، منافع درك شده، موانع درك شده، راهنما براي عمل با خودكارامدي همبستگي آماري معني‌داري و مثبتي مشاهده شد (05/0P < ) . در بين سازه‌هاي مختلف، موانع درك شده بيشترين همبستگي را بر ميزان خودكارامدي بيماران داشت (001/0p < ، 98/0r=). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به‌دست آمده مداخلات آموزش و ارتقا سلامت مي‌تواند با ارتقا توانايي‌هاي بيماران ديابتي جهت غلبه بر موانع اعتماد به نفس و احساس ارزشمندي آنان را بهبود بخشد و اين رويكرد به عنوان گامي‌ ضرور‌ي‌ جهت‌ ارتقا خودكارامدي بيماران پيشنهاد مي‌گردد.

Background: Today, increasing of the number of patients with diabetes in the world has become the disease the worldʹs largest epidemic. The patientʹs self-efficacy is a key element in the prevention and treatment of diabetes. This study aimed to Assessing Self Efficacy with Health Belief Model component type 2 diabetic patients referee to Iranian Diabetes Association in 2012-2013. Methods: This study was a cross sectional on which 80 persons referee to Iranian Diabetes Association in 2012-2013 were selected by convenience non-randomly method. Instrument of data gathering was a two part one included demographic variables (9 items) and self-administered diabetes assessment based on HBM (51 items). Data was analyzed with SPSS software version 18 using independent t-test, ANOVA and person correlation coefficient. Significant level was set at 0.05. Findings: Mean and SD of participant age was 55.16± 8.89 years. Mean and SD of perceived threat and cues to action were the most and the least on (60.42± 31.08) and (49.64± 18.76) respectively. Self Efficacy had significant relation with perceived threat, cues to action and perceived benefits and barriers. Perceived barriers among various structures had the greatest impact on patientsʹ self-efficacy. Conclusion: Based on the results in this study perceived barrierswho had their effectiveness overshadows that. So Health Education and promotion interventions to Improving patient’s perceive about barriers and Enhance their ability to solve problems leads to improving self-esteem and self-worth is suggested as a necessary step toward Self Efficacy promotion.