مقايسه رابطه با خانواده همسر در دو گروه افراد راضي و ناراضي از ارتباط مذكور

The Relationship with In-laws Comparison in two Groups of Satisfied and Dissatisfied People of that Relationship

هدف از انجام پژوهش حاضر مقايسه ابعاد مختلف رابطه با خانواده همسر در افراد راضي و ناراضي از ارتباط با خانواده همسر بود. نمونه‌گيري به شيوه در دسترس از 6 شهر بزرگ ايران صورت گرفت. تعداد 735 نفر به پرسش‌نامه ارتباط با خانواده همسر پاسخ دادند. پس از بررسي نمره رضايت افراد از رابطـه با خـانـواده همسر، نمـرات صـدك 80 و 20 تعيين و افراد داراي نمرات بالاتر و پايين‌تر از اين نمرات به عنوان افراد راضي و ناراضي از ارتباط مشخص شدند. در نهايت 167 نفر به عنوان افراد راضي و 166 نفر به عنوان افراد ناراضي از رابطه با خانواده همسر مشخص شدند و پاسخ‌هاي آن‌ها به پرسش‌نامه رابطه با خانواده همسر مقايسه شد. بر اساس نتايج، زنان از رابطه با خانواده همسر ناراضي‌تر از مردان بودند. هم‌چنين ساكنين شهرهاي تهران و كرج ميزان رضايت كمتري از رابطه با خانواده همسر در مقايسه با ساكنين ساير شهرها گزارش كرده بودند. از طرفي افرادي كه شهر محل سكونت خود، خانواده اصلي‌‌شان و خانواده همسرشان مشابه بود ميزان رضايت بيشتري را به نسبت سايرين نشان دادند. هم‌چنين يافته‌ها حاكي از وجود تفاوت‌هايي در دو گروه راضي و ناراضي از رابطه با خانواده همسر در موارد ديگري همچون روند تحول رابطه با خانواده همسر، علل ايجاد تعارضات با خانواده همسر، موضوعات تعارض با خانواده همسر، نحوه واكنش به تعارضات با خانواده همسر، ميزان سهم خانواده همسر در تعارضات زناشويي و ميزان دريافت و ارايه كمك‌هاي مالي و غيرمالي بين زوج و خانواده همسر بود. بر اساس يافته ها مشخص شد كه عوامل چندي با ميزان رضايت از رابطه با خانواده همسر مرتبط هستند. اين عوامل به سه دسته اصلي كنش‌ها و واكنش‌ها در فرد، خانواده همسر و همسر تقسيم مي‌شوند. كنش‌ها و واكنش‌هاي اين سه جز و تعاملات بين آن‌ها مي‌تواند ميزان رضايت از رابطه با خانواده همسر را رقم بزند.

The aim of the current study was to compar dimensions of relationship with in-lawʹs family in satisfied and dissatisfied samples. Participants were selected through accessible sampling method from six populated cities of Iran. The Relationship with In-laws Questionnaire was administered to 735 married people. Scores above 80 and below 20 determined satisfied and dissatisfied relationship. At last 167 and 166 people categorized as satisfied and dissatisfied in their relationship with in-laws and then their answers were compared. Results showed that women in comparison with men and Tehran and Karaj inhabitants in comparison with small cities inhabitants were more dissatisfied in their relationships. In addition results showed that, if spouses and their families live in the same city they will be more satisfied. Furthermore two groups of satisfied and dissatisfied samples were different in the subjects such as process of developing relationship with in-laws, conflict’s reasons and contents, the way they react to the conflicts, proportion of in-laws role in marital conflicts and amount of financial and non-financial aids from in-laws family. In conclusion three dimensions were related to the amount of satisfaction in the relation with in-law’s family including person, spouse and spouse family’s action and reactions.