گزارش فني: بررسي تاثير جداسازي آب شرب از آب مصرفي فضاي سبز، در ميزان كاهش مصرف آب و كاهش هزينه ها (مطالعه موردي شهر قاين)

آب كالاي منحصر به فرد و ماده اي حياتي است. محدوديت هاي اين ماده حياتي ظرفيت هاي ساير منابع حياتي از جمله غذا، انرژي و حيات وحش را تحت تاثير قرار مي دهد. در برخي از فقيرترين و ثروتمندترين كشورهاي جهان سرانه استحصال آب به دليل مسائل زيست محيطي، افزايش هزينه ها و كميابي در حال كاهش است. بايد در نظر گرفت كه توزيع جريان هاي آبي نيز در سطح جهان نامتعادل است و با توزيع جمعيت تناسب ندارد. كشور ما نيز از اين امر مستثني نبوده و به خصوص در استان خراسان جنوبي، كه داراي كمترين ميانگين بارندگي نيز مي باشد، گام هايي در راستاي كاهش مصرف آب شرب در فضاهاي سبز شهري برداشته شده و شهرداري قاين نيز اقدام به اجراي طرح تفكيك آب شرب از آب مصرفي فضاي سبز و استفاده از آب هاي غير شرب جهت آبياري فضاي سبز نموده است. در اين تحقيق طرح تفكيك آب شرب از آب مصرفي فضاي سبز شهر قاين از دو ديدگاه اقتصادي و ميزان آب شرب مصرفي مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصله نشان مي دهد كه بيشترين كاهش مصرف آب شرب در سال 88 با حدود 67 درصد مي باشد. سال 90 حدود 45 درصد و سال 89 حدود 8/32 درصد كاهش مصرف آب شرب شهري را نشان مي دهد. در زمينه كاهش هزينه هاي صورت گرفته كه يكي از عوامل مهم اجراي اين سيستم در بدنه شهرداري هاست بايد گفت كه تنها در سه سال اول اجراي اين طرح تقريباً مبلغ 2298 ميليون ريال صرفه جويي صورت گرفته است.