بررسي سلامت خودادراك در كهنسالي و عوامل موثر بر آن در آذرشهر

پيري يا سالمندي به عنوان آخرين دوره زندگي انسان همواره مورد توجه متفكران علوم انساني و زيست شناسي بوده و هست. هدف اصلي تحقيق، شناخت عوامل موثر بر سلامت خودادراك سالمندان شهر آذرشهر مي باشد. در اين پژوهش از روش پيمايشي و از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. جامعه آماري تحقيق، جدا از تعريف سالخوردگي جمعيت، كليه افراد 65 ساله و بالاتر شهر آذرشهر مي باشند. همچنين از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي (متناسب) استفاده شده و حجم نمونه 312 نفر مي باشد.‌ يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه: 1- حدود 27 درصد پاسخگويان وضع سلامتي شان را در حد ضعيف، حدود 34 درصد در حد متوسط و حدود 39 درصد در حد خوب و خيلي خوب ارزيابي نموده اند. مردان بيش از زنان (p=0.003) سالمنداني كه از حمايت اجتماعي در حد متوسطي برخوردارند، بيش از ساير سالمندان وضع سلامتي شان را خوب ارزيابي كرده اند. (p=0.004) ميان ارزيابي وضع سلامت و وضعيت تاهل (p=0.298)، سن (p=0.076) و مدت اقامت سالمندان در شهر (p=0.618) تفاوت معني داري وجود ندارد. 2- حدود 48 درصد پاسخگويان وضع سلامتي شان را مثل همسالان، حدود 32 درصد بهتر از همسالان و حدود 16 درصد خيلي بهتر از همسالان ارزيابي كرده اند. مردان بيش از زنان وضع سلامتي شان را در مقايسه با همسالان بهتر و خيلي بهتر از همسالان ارزيابي كرده اند (p=0.007).همچنين ميان ارزيابي وضع سلامت سالمندان در مقايسه با همسالان و وضعيت تاهل(p=0.786)، سن (p=0.056) ، برخورداري از حمايت اجتماعي (p=0.076) و مدت اقامت در شهر (p=0.723) تفاوت معني داري وجود ندارد.