رابطه طرح واره هاي ناسازگار اوليه و كيفيت رابطه دوستي با جنس ديگر

در دوران جواني و انتخاب همسر روابط اجتماعي با جنس ديگر، داراي اهميت فراوان و ويژگي هاي خاصي است. طرح واره هاي ناسازگار اوليه، نقش مهمي را در اين روابط ايفا مي كنند. هدف پژوهش حاضر شناسايي سهم هريك از طرح واره ها، در تبيين كيفيت رابطه دوستي با جنس ديگر در دختران دانشجو بود. 196 نفر از دختران دانشجوي دانشگاه هاي شهر كرج كه داراي يك رابطه ي دوستي دگرجنس بودند، با پاسخ به دو پرسشنامه ي طرح واره هاي اوليه يانگ فرم كوتاه (يانگ 1999) و كيفيت روابط اجتماعي (ساراسون 1983) در اين پژوهش شركت كردند. رابطه ي هريك از طرح واره ها با ابعاد كيفيت رابطه ي دوستي با جنس ديگر با استفاده از روش آماري همبستگي و سپس رگرسيون گام به گام بدست آمد. برطبق يافته ها، طرح واره ي اطاعت 16% از تعارض را تبيين كرد. طرح واره ي بي اعتمادي/ بد رفتاري 36% از حمايت ادارك شده ي پايين، و طرح واره هاي خود انضباطي ناكافي و ايثار هر يك 5% از حمايت ادراك شده ي پايين را تبيين كردند. طرح واره ي انزواي اجتماعي 10% و خود تحول نيافته/گرفتار، 4% از عمق ادراك شده ي پايين را تبيين كردند. طبق نتايج پژوهش حاضر مي توان علاوه بر تشخيص آسيب پذيري افراد در روابط بين فردي با جنس ديگر، از طريق افزايش خودآگاهي، آموزش مهارت هاي ارتباطي و درمان طرح واره اي به اصلاح الگوهاي ناكارامد و كاهش پيامدهاي روابط با جنس ديگر در دختران پرداخت.