Evaluation of Marital Satisfaction and Its Associated Factors in Female Nurses in Khalkhal City, Iran

ارزيابي ميزان رضايت زناشويي و عوامل همراه آن در پرستاران زن شهر خلخال

زمینه و هدف: رضایتمندی زناشویی و سازگاری همسران، محور و كانون بنیاد خانواده است كه تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. یكی از این عوامل، وضعیت شغلی هریك از همسران است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان رضایت زناشویی در زنان پرستار شهر خلخال انجام گرفت. روش بررسی: این تحقیق به روش توصیفی - مقطعی روی 120 نفر از زنان پرستار شهر خلخال در سال 1393 انجام شد. روش نمونه‌گیری به‌صورت غیراحتمالی در دسترس بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه رضایت از زندگی زناشویی (Enrich) گردآوری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های كولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن، تی مستقل، واریانس یك‌طرفه، فریدمن و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معنی‌داری، 05/0>p تجزیه‌ و تحلیل شدند. یافته‌ها: تعداد كل نمونه‌ پژوهش، شامل 120 پرستار زن با میانگین سنی 52/6±03/34 سال بود. 99 نفر (5/82%) دارای رضایتمندی بسیار بالا، 14 نفر (7/11%) رضایتمندی بالا و 7 نفر (8/5%) دارای رضایتمندی متوسط بودند. بین میزان رضایتمندی جنسی با تعداد دفعات تماس جنسی (001/0>p) و شغل همسر (04/0>p)، رابطه معنی‌داری وجود داشت. متغیرهای پیش‌بینی‌كننده مؤثر در ایجاد رضایت زناشویی به ترتیب مربوط به متغیر تعداد فرزند (01/0>p، 64/2=Beta) و سابقه كار (04/0>p، 85/1=Beta) بود. نتیجه‌گیری: در این مطالعه میزان رضایت زناشویی در پرستاران خلخال در محدوده بالا گزارش شد. شاید بتوان با بررسی كامل‌تر و وسیع‌تر، علت بالا بودن این رضایت را در پرستاران یافت. همچنین شناسایی عوامل ارتقادهنده رضایت زناشویی می‌تواند به‌عنوان راهكاری برای آموزش همسران گروه‌های دیگر صنفی و شغلی كه میزان رضایت در آنها پایین است به‌كار رود.

Background and Objectives: Marital satisfaction and compatibility of spouses are axis and focus of family foundation, which are influenced by different factors. One of these factors is occupational status of each spouse. The current study was carried out with the aim of evaluating the marital satisfaction in female nurses of Khalkhal city. Methods: This research was conducted as a descriptive cross-sectional study on 120 female nurses of Khalkhal city in 2014. The sampling method was non-probabilistic convenience sampling. Data were analyzed using Kolmogorov-Smirnov, Spearman correlation coefficient, independent t-, one-way ANOVA, Friedman, and multiple liner regression tests at the significance level of p<0.05. Results: The total study population was 120 female nurses with the mean age of 34.03±6.52 years. Ninety-nine subjects (82.5%) had very high satisfaction, 14 subjects (11.7%) high satisfaction, and 7 nurse (5.8%) moderate satisfaction. There was a significant relationship between marital satisfaction and number of sex (p<0.001) and occupation of spouse (p<0.04). The predictor variables effective in marital satisfaction are related to baby number (Beta=2.64, p>0.01) and working experience (Beta=1.85, p>0.04). Conclusion: In this study, the level of marital satisfaction was reported to be high among nurses of Khalkhal. Perhaps more complete and extensive investigation could show the cause of high satisfaction among nurses. Also, identification of the factors promoting marital satisfaction could be used as a strategy to teach spouses of other trade and professional groups, in whom satisfaction level is low.