تأثير تمرينات طناب‌زني بر كنترل قامت، تعادل ايستا و پوياي دانش‌آموزان پسر داراي كف پاي گود

The Effect of Rope Jumping Exercise on Postural Control, Static and Dynamic Balance in Male Students with Cavus Foot

زمینه و هدف: كف پا از بخش‌های بسیار فعال در فعالیت‌های جهشی مانند طناب‌زنی بوده و با سطح اندك خود، نقش مهمی در حفظ تعادل ایفا می‌كند. در این تحقیق، تأثیر 12 هفته تمرینات طناب‌زنی بر كنترل قامت، تعادل ایستا و پویای دانش‌آموزان پسر 13-10ساله دارای كف پای گود بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 450 نفر از دانش‌آموزان پسر 13-10 ساله بخش جرقویه سفلی انجام شد. پس از ارزیابی اولیه با دستگاه پدسكوپ (كیفی)، سپس اندازه‌گیری با اسكنر كف پا (كمّی) و شاخص Staheli Index، تعداد 30 نفر از دانش‌آموزان به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه (تجربی و كنترل، هركدام 15 نفر) تقسیم شدند. جهت اندازه‌گیری كنترل قامت از دستگاه فوت‌اسكن استفاده شد و تغییرات مركز فشار در كف پاها به مدت20 ثانیه ثبت گردید. تعادل ایستا با آزمون لك‌لك و تعادل پویا با آزمون تعادل Y ارزیابی شد. آزمودنی‌های گروه‌های تجربی به مدت 12 هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه‌ای در یك پروتكل تمرین طناب‌زنی شركت كردند. در طی این مدت، آزمودنی‌های گروه كنترل در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظمی شركت نداشتند. داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: انجام 12 هفته تمرینات طناب‌زنی، تعادل ایستا، پویا و كنترل قامت در افراد دارای كف پای گود باعث بهبودی شد كه این تأثیر معنی‌دار بود (001/0p<). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، تمرینات طناب‌زنی می‌تواند تمریناتی مفید جهت بهبود تعادل ایستا، پویا و كنترل قامت در افراد دارای كف‌پای گود ‌باشد.

Background and Objectives: Plantar foot is a very active part in leap activities, such as rope jumping and with its small surface playes an important role in balance control. In this research, the effect of 12 week rope jumping exercise was investigated on postural control and static and dynamic balance in 10-13 years old male students with cavus foot. Methods: This quasi-experimental study was done on 450 male students aged 13-10 years in Jarghouyeh sofla. After the initial evaluation by pedescope (qualitative) and then measurement by a foot scanner (quantitative) and Staheli index, 30 students were selected as samples and were divided into two groups (experimental and control, each 15 cases). To measure the postural control, a foot scanner device was used and changes in plantar center of pressure was recorded for 20 seconds. Static balance was evaluated with stork test and dynamic balance by Y balance test. The subjects of the experimental group participated in a rope jumping training protocol three 45-minute sessions per week for 12 weeks. In this period of time, the subjects of the control group did not participate in any regular physical activity program in this time. Data were analyzed using dependent and independent t-tests. The significance level was considered p<0/05. Results: A 12-week rope jumping exercise improved postural control and static and dynamic balance in patients with cavus foot, which this change was significant (p<0.001). Conclusion: According to the results of this study, rope jumping can be a useful exercise to improve static and dynamic balance and postural control in individuals with cavus foot.