ارزيابي وضعيت نمايه توده بدني كودكان دبستاني گروه سني 11-6 سال شهر تبريز

Assessment of Body Mass Index (BMI) in 6-11 Years Old Primary School Children in Tabriz City, Iran

زمینه و هدف: چاقی و اضافه وزن دوران كودكی در بسیاری از جوامع، از شیوع فزاینده‌ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت نمایه توده بدنی (BMI) در دانش‌آموزان دختر و پسر مقاطع ابتدایی شهر تبریز انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر به روش توصیفی - مقطعی روی 857 دانش‌آموز مقطع ابتدایی شهر تبریز انجام شد. BMI هر فرد محاسبه گردید و در مقایسه منحنی‌های استاندارد NCHS،    زیر صدك 5، به‌عنوان سوءتغذیه و لاغری، بین صدك‌های 95 و 85، اضافه وزن و مساوی یا بیشتر از صدك 95، معیار چاقی تعریف شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی تك‌نمونه‌ای و آزمون تی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0p< در نظر گرفته شد. یافته‌ها: برپایه داده‌های BMI، درصد افراد لاغر، دارای اضافه وزن و چاق در دانش‌آموزان پسر به ترتیب 9/20، 5/5 و 1/3 درصد، در دانش‌آموزان دختر به ترتیب 8/18، 7/9 و 9/0 درصد و در كل دانش‌آموزان به ترتیب 1/20، 4/7 و 1/2 درصد بود. در مقایسه با صدك 50 در             دانش‌آموزان پسر در گروه سنی 9 سال، میانگین BMI بیشتر (01/0p<) و در گروه سنی 6 سال، میانگین BMI كمتر (05/0p<) بود. این مقایسه در دانش‌آموزان دختر، نشان‌دهنده بیشتر بودن میانگین BMI در گروه‌های سنی 7، 9، 10 و 11 سال در مقایسه با صدك 50 می‌باشد (05/0p<). میزان اضافه وزن در دانش‌آموزان دختر (7/9%)، بیش از دانش‌آموزان پسر (5/5%) بود، ولی میزان چاقی در دانش‌آموزان پسر تقریباً 5/3 برابر دانش‌آموزان دختر تخمین زده شد (05/0p<). نتیجه‌گیری: با توجه به‌وجود هر دو حالت سوءتغذیه لاغری و چاقی در دانش‌آموزان، همچنین تأثیر قابل‌توجه وزن بدن در دوران كودكی بر اختلالات مزمن دوران بزرگسالی؛ برنامه‌ریزی صحیح تغذیه‌ای در سطح مدارس، ضروری به‌نظر می‌رسد.

Background and Objectives: The prevalence of childhood overweight and obesity has been increasingly growing in many societies. The present study aimed to determine body mass index (BMI) in primary school boys and girls in Tabriz city. Methods: This descriptive cross-sectional study was conducted on 857 primary school students of Tabriz city in 2012-2013. First, BMI of each person was calculated, and according to the NCHS standard curves, the values below the 5th percentile were considered as malnutrition and underweight, between the 85th-95th percentiles as overweight, and equal to or above the 95th percentile as obesity. Data were analyzed by one-sample t-test and t-test. The significance level was considered to be p<0.05. Results: According to the BMI data, the frequency of underweight, overweight, and obesity in the male students, were 20.9, 5.5, and 3.1%, and in female students were 18.8, 9.7, 0.9%, and in the total number of students were 20.1, 7.4, and 2.1%, respectively. Compared to the 50th percentile, the mean BMI in male students in the age group of 9 years was higher (p<0.01) and in the age group of 6 years was lower (p<0.05). This comparison in the female students indicated higher mean BMI in the age groups of 7, 9, 10, and 11 years compared to the 50th percentile (p<0.05). The frequency of overweight among female students (9.7%) was higher than male students (5.5%). However, the frequency of obesity in the male students was approximately 3.5 times higher than female students (p<0.05). Conclusion: Given the existence of both malnutrition states of underweight and obesity in the students and also the significant effect of childhood body weight on chronic disorders in adulthood, proper nutrition planning is necessary at the school level.