بررسي مسير عبور و تاثيرات گسل پي سنگي هنديجان - بهرگانسر در فرو افتادگي دزفول

با استفاده از شواهد لرزه اي، ساختاري و چينه شناسي و مطالعات صحرائي تاثيرات گسل هنديجان – بهرگانسر بر تاقديس هاي تنگو، رگ سفيد، آغاجاري، پازنان، پرنج، پارسي و كوه بنگستان مورد بررسي قرار گرفت. براساس اين شواهد،گسل هنديجان – بهرگانسر داراي روند عربي مي باشد كه روند عربي آن مي تواند نشانه اي از پي سنگي بودن اين گسل باشد. در اين تحقيق بر اساس مدارك موجود و بررسي هاي به عمل آمده، مسير عبور بهتري براي گسل هنديجان –بهرگانسر نسبت به نقشه هاي گذشته بدست آمده است. شواهد چينه شناسي در مياديني كه حفاري تا گروه بنگستان انجام گرديده نشان از حذف و يا كم ضخامت شدن سازند هاي كرتاسه بالائي بر اثر بالا بودن اين مناطق و فعاليت اين گسل پي سنگي در طي رخداد زمين ساختي ساب هرسنين دارد. در ميادين پارسي، پرنج و كوه بنگستان كه حفاري در گروه بنگستان انجام نشده است عملكرد گسل بر اساس شواهد ساختاري مورد ارزيابي قرار گرفته است. براين اساس خميده گي ساختارها، جابجائي سطوح محوري چين ها در كنترل گسل هاي عرضي و پي سنگي است. اين گسل پي سنگي علاوه بر تغييرات چينه شناسي و ساختاري، وضعيت توليد هيدرو كربور در ميادين مورد مطالعه را با تغييرات رسوبي ايجاد شده در دو سوي گسل و همچنين اثر بر روند و تراكم شكستگي ها در كنترل خود دارد. تغييرات شديد ضخامت و رخساره در سازندهاي پابده و گورپي در بعضي ميادين مورد مطالعه، نقش اين عوامل را در كنترل اثربخشي پوش سنگي اين دو سازند آشكار مي سازد. به طوري كه وجود اين بلندي قديمه منجر به كاهش ضخامت شديد سازندهاي پوش سنگي و تغيير رخساره هاي شكل پذير(رسي) به رخساره هاي شكننده (آهكي) شده است. عدم تناسب ضخامت رسوبي در دو سوي اين گسل ها باعث پاسخ غير يكنواخت ساختار به تنش هاي مولد چين خوردگي پليو- پلئيستوسن شده است كه اين خود مي تواند از عوامل موثر بر شكل و مورفولوژي چين خوردگي ها، در محل عبور گسل هاي پي سنگي باشد .ازنظر كاربردي تعيين مسير اين گسل در ميادين نفتي نامبرده، به دليل تشكيل شكستگي هاي فراوان هم روند با اين گسل در نواحي عبورآن ، مي تواند در تعيين مسير حفاري جهت بازدهي و برداشت بهتر نفت بكار آيد.