الحوار في شعر ابي‌نواس «صيغه، انواعه، ووظايفه» (التحليل الاسلوبي والسردي)

عنصر گفت‌وگو در شعر ابونواس «شيوه‌ها، انواع و كاركردها» (تحليل سبكي و روايي)

تكنيك گفت‌وگو براي شاعر عرب وسيله‌اي است براي گريز از شعر تك‌بعدي، تك‌صدايي و فردگرا تا از اين رهگذر حضور ديگران را در شعرش به تصوير بكشد. اين عنصر نزد ابونواس، شاعر بزرگ دوره عباسي، علاوه بر اهدافي كه برشمرديم وسيله‌اي مناسب براي پديد آوردن و تكميل شيوه داستان‌سرايي نيز بود. زيرا داستان‌گرايي و روايت‌پردازي از گرايش‌هاي برجسته شعري ابونواس است. ازاين‌رو او به گفت‌وگوي شعري در صيغه‌ها و قالب‌هاي مختلف مي‌پردازد. گفت‌وگو در شعر اين شاعر، عنصري معمولي و بي‌نشان نيست و كاركردهاي روايي و سبكي ويژه‌اي دارد. او علاوه بر سبك خاصش در داستان‌سرايي، به تناسب شخصيت‌هاي مختلفي كه آفريده، اين تكنيك روايي را به كار گرفته‌است. اين پژوهش مي‌كوشد تا به شيوه توصيفي ـ تحليلي مهم‌ترين شيوه‌ها، انواع، و كاركردهاي گفت‌وگوي شعري را در شعر ابونواس تبيين كند.

Dialogue technique for Arab poet is a way to avoid one dimensional and self-centered poem, so that others would be present in his poem. Moreover, for Abu-Nawas, great poet in Abbasid era, dialogue element was a suitable tool for creating and completing a method of storytelling. Storytelling and narrations is one of the excellent aspects of Abu-Nawas’s poems. As such, he creates dialogues in different formats and pronouns. In this poet’s writings, dialogue is not a normal and unimportant element, and has narrative and stylistic significance. Beside his unique style in storytelling, he has used this narrative technique based on proper characters. This research tries to employ descriptive method to analyze the methods, types, and dialogue function in Abu-Nawas’s poems.