درنگي بر فروش گوشت حرام به كافران

An examination of selling forbidden meat to unbelievers

این پرسش از دیرباز مطرح بوده است كه آیا می‌توان گوشت حیواناتی را كه فاقد تذكیه شرعی است و در نگاه شریعت «میته» تلقی می‌شود، به غیر مسلمانان كه باوری به تذكیه شرعی ندارند فروخت و از منافع آن سود جست یا این فروش حرام و نارواست؟ هر چند فروش میته به لحاظ بهره‌وری‌های غیرخوراكی، چه به مسلمان و یا كافر، از سوی شماری از فقیهان جایز قلمداد شده است، اما در حوزه بهره‌وری‌های خوراكی، مشهور فقیهان از نظرّیه حرمت فروش میته، حتی به غیرمسلمانان، جانب‌داری نموده و آن را نپذیرفته‌اند؛ اما در این مقاله از روا بودن فروش گوشت حرام به كافران دفاع شده و ضمن واكاوی و نقد مستندات قائلان به حرمت، دلایلی نیز بر اباحه این فروش برپا گشته كه از نظر پژوهشیان خواهد گذشت.

The question has long been asked whether the meat of animals not purified in accordance with Islamic law and thus considered ‘dead’ can be sold to non-Muslims who do not adhere to Islamic legal purification. Can the profits of such a trade be earned and enjoyed, or will it be unlawful and prohibited? In fact, selling ‘the dead’ in terms of their non-food advantages, whether to Muslims or unbelievers, has been considered as permissible by a number of jurists. Nevertheless, as regards their trade for edible consumption, most jurists favor the jurisprudential theory advancing the prohibition of selling ‘the dead’ even to non-Muslims. The present article, however, is in favor of selling forbidden meat to unbelievers. Hence, this study analyzes and critiques the reasons proposed by those who consider this trade as prohibited. In addition, a number of reasons supporting the notion of permissibility will be provided.