بررسي و نقد نظريه دلالت اقناعي معجزات

Examining and criticizing the convincing indication of miracles

در اندیشه دینی پدیده معجزات یكی از مهم‌ترین دلایل اثبات نبوت است. در میان اندیشمندان اسلامی در خصوص نوع دلالت معجزات بر اثبات نبوت دو دیدگاه كلی وجود دارد. به نظر برخی دلالت معجزات از نوع دلالت‌های عقلی است. در مقابل برخی از آنان بر این عقیده هستند كه هیچ‌گونه رابطه منطقی میان معجزه و مدلول آن وجود ندارد و معجزه دلیل اقناعی در صدق ادعای نبوت محسوب می‌گردد. در این پژوهش تلاش شده است تا دیدگاه كسانی كه معجزات را دلیل اقناعی بر اثبات نبوت می‌دانند و منكر رابطه منطقی میان معجزه و صدق ادعای نبوت هستند مورد بررسی و نقد قرار گیرد.

In religious thought, the miracle as a phenomenon is one of the most important reasons for proving prophethood. There are two broad views among Islamic thinkers about the type of indications of miracles to prove prophethood. Some consider the indications of miracles as rational ones. In contrast, some others hold that there is no logical connection between a miracle and its implied referent and that a miracle is considered as convincing indication pertaining to the truth of a claim for prophethood. The present study aims to examine and criticize the views of those who consider miracles as convincing reasons for proving prophethood and thus deny the logical connection between miracles and the truth of a claim for prophethood.