اشراف بر سواره رويكرد منظرين پل طبيعت

در ميان پروژه­هاي منظر اجرا شده دوره معاصر در تهران «پل طبيعت» از جايگاه ويژه­اي برخوردار است. اين پل با خلق يك فضاي شهري جديد و فعال در شهر در جهت ارتقاي كيفيت فضاهاي جمعي قدم برداشته و همچنين به دليل موقعيت خاص بستر طرح، نظرگاهي به شهر تهران ايجاد كرده كه از عوامل جذابيت آن به شمار مي­رود. فرم سازه متفاوت اين پل نيز در شهر توجه بسياري را به خود جلب كرده است. از آنجايي كه كلانشهر تهران در روند توسعه سريع خود با چالش­هاي گوناگوني مانند كمبود فضاهاي جمعي، ناخوانايي و سردرگمي شهروندان در زندگي پيچيده شهري مواجه است ايجاد چنين فضاهايي كه منجر به درك معنا و هويت محيط از جانب مردم شده و پيوند انسان با محيط و حس رضايت از آن را تقويت مي­كند ضروري به نظر مي­رسد. در طراحي و ساخت اين پل اهداف متفاوتي از قبيل ايجاد فضاي جمعي براي افراد مختلف جامعه، زيبايي، پياده­مداري، نظرگاه شهري و طبيعت گرايي مد نظر بوده است. اين پژوهش ميزان دستيابي طرح به اين اهداف را مورد بحث و بررسي قرار مي­دهد.