محاسبه بافرهاي زماني با رويكرد فازي جهت جذب اختلالات در يك سيستم راه آهن درون شهري به همراه يك مطالعه موردي

مقاله حاضر در راستاي مديريت اختلالات قطارها در طي بلاكها و توقف در ايستگاه ها و دستيابي به قابليت اطمينان مورد انتظار است. با توجه به اينكه در صورت عدم جذب مناسب اختلالات، اين پديده از يك قطار به قطار ديگر امكان افزايش دارد، بنابراين موضوع جذب آن از اهميت بسياري برخوردار است. در حال حاضر، در مطالعات برنامه ريزي بهره برداري خطوط راه آهن درون شهري، مقدار مورد نياز بافرهاي زماني به صورت غيردقيق و تقريبي برابر 5 ثانيه به ازاي هر كيلومتر در نظر گرفته مي شود. در اين مقاله، هدف تعريف و محاسبه دقيق بافرهاي زماني با مقدار و مكان تخصيص مناسب است. در اين راستا يك مدل رياضي جديد ارائه و با بكارگيري رويكرد فازي، ميزان بافرهاي زماني محاسبه مي شود. همچنين جهت محاسبه حدود پايين و بالاي مجموعه هاي فازي، يك رابطه رياضي و الگوريتم ابتكاري ارائه مي شود. در نهايت جهت شفاف شدن عملكرد رويكرد پيشنهادي، چندين مثال تصادفي به همراه يك مطالعه موردي در يكي از خطوط راه آهن درون شهري در ايران مورد بررسي و نتايج ارائه خواهد شد. نتايج نهايي بيانگر اين موضوع هستند كه بافرهاي زماني مورد نياز با استفاده از روش پيشنهادي به صورت دقيق تري قابل محاسبه است و نتيجتاً محاسبات مربوط به تعداد قطار مورد نياز و تعداد خطوط پاركينگ با دقت و اطمينان بالاتري قابل محاسبه خواهند بود.