بررسي تاثير تغيير اقليم بر تراز آب زيرزميني حوضه آبريز تسوج به روش ريز مقياس نمايي آماري

تغيير اقليم باعث تغيير دما، ميزان تبخير و تعرق، رطوبت خاك، سرعت باد و نيز تغييرات زماني و مكاني بارش مي گردد. خود اين عوامل منجر به تغيير ساير پارامترهاي هيدرولوژيكي از جمله تراز آب زيرزميني خواهند شد. در اين مطالعه با توجه به نقش مهم پارامترهاي اقليمي در مديريت منابع آب، به منظور پيش بيني پارامتر هاي اقليمي از مدل HADCM3 و سناريوهايA1B B1،A2 استفاده شد. جهت ريز مقياس نمايي آماري داده هاي مدل گردش عمومي جو، از مدل LARS-WG كه يكي از مشهورترين مدل هاي مولد داده هاي تصادفي وضع هوا مي باشد استفاده شد. همچنين پيش بيني تغييرات سطح آب زيرزميني حوضه آبريز تسوج براي دهه 2022-2013 با الگوي سري هاي زماني در نرم افزار R انجام شد. نتايج نشان دهنده كاهش بارش و افزايش دماي بالاتر در سناريوي A2 نسبت به دو سناريوي ديگر مي باشد. تغييرات دمايي و بارشي در سناريوهاي A1B و B1 مشابه هم مي باشند. در هر سه سناريو بيشترين افزايش دما و بالاترين درصد كاهش بارش در ماههاي ژوئن، ژوئيه، اوت و سپتامبر اتفاق خواهد افتاد كه همزمان با اوج مصرف آبهاي زيرزميني به منظور شرب، كشاورزي و نيازهاي زيست محيطي مي باشد. همچنين بررسي همبستگي متقاطع نشان دهنده تاثير بارش بر تراز آب زيرزميني با تاخير زماني 2 ماهه مي باشد. با توجه به تغيير اقليم و با فرض ادامه يافتن شرايط موجود بهره برداري از آب زيرزميني در حوضه آبريز تسوج، ميانگين افت تجمعي سطح آب زيرزميني در سال دهم پيش بيني (1401) نسبت به سال پايه (1381) 85/ 7 متر خواهد بود. اين پيش بيني هشداري جدي براي مديريت آب در اين منطقه بوده تا از بروز فاجعه انساني و زيست محيطي جلوگيري شود.