تحليلي بر پارادايم لوتر در باب انسان‌شناسي؛ در تعارض با پارادايم رسمي كليسا

An Analysis of Lutherʹʹs Anthropological Paradigm and Its Inconsistency with the Churchʹʹs Conventional Paradigm

با ظهور اومانيسم و نهضت اصلاح ديني، آگاهي جديدي درباره فرديت انسان به وجود آمد و نحوه ارتباط انسان با خدا و آمرزيدگي، كانون توجه الهيات لوتر قرار گرفت. لوتر با درك اوضاع جديد، پارادايمي نو در باب انسان، آزادي اراده، و نوع رابطه او با خدا و ايمان وضع كرد. پيش‌تر خدا در تلقي كليساي قرون وسطايي، موجودي دور از دسترس بشر و هستي بود، اما وي با رد واسطگي كليسا در همه شيون، به خدايي در دسترس انسان اشاره كرد كه مجال گفت‌وگوي مستقيم دارد. تحول مفهومي لوتر در باب آمرزيدگي بر اين اصل مبتني بود كه خداوند، انسان را گويي آمرزيده است و جايگاه آمرزيدگي خدا در خارج از وجود شخص گناهكار قرار دارد. بنابراين، آمرزيدگي، اكتسابي و نه اعطايي است. اين پارادايم جديد، مخالف ديدگاه رايج آگوستيني در قرون وسطا مبني بر جايگاه عدالت در درون انسان بود كه راه ورود كليسا براي هدايت انسان را باز مي‌كرد. اما جوهره پارادايم لوتر در باب انسان‌، آزادي او در برابر انسانِ اسير كليسا و شريعت بود. لذا بندگي آزادمنشانه انسان فقط در سايه اراده‌اي آزاد ميسور است.

The emergence of humanism and reform movement which gave rise to a new perception of individualism of man and the kind of manʹs relationship with God and forgiveness is the focal point of Lutherʹs theology. Considering the new circumstances, Luther offered a new paradigm about man, freedom of will, and the kind of manʹs relationship with God and faith. From early, the medieval church used to consider God as a being to whom man has no access. Rejecting the intermediary role of the church, Luther declares that it is possible for man to have access to God and he is allowed to have direct conversation with Him. The conceptual modification that Luther made to the concept of forgiveness is based on the principle that God has apparently forgiven man and Godʹs forgiveness lies in outside the sinnerʹs existence. Therefore, forgiveness is something acquired, not granted. This new paradigm opposes the common Augustinian view which was prevailing in the Middle Ages and which considers forgiveness lies within man; a view that the church adopted and used it for the guidance of man. However, the essence of Luther’s paradigm about man giving man the freedom of which the church and religious law deprived him; therefore, man cannot worship God freely when he has only free will.