اثر تعاملي تمرين شنا و آربوتين بر وضعيت اكسيداني و آنتي‌اكسيداني تام بافت كليه موش‌هاي ديابتي شده با القاي آلوكسان

Combined Effect of Swimming Training and Arbutin Supplementation on Kidney Total Oxidant and Antioxidant Status in Alloxan-induced Diabetic Rats

ديابت يك بيماري متابوليك شايع است كه يكي از عوامل بسيار مهم در اتيولوژي آن را صدمات اكسيداني مي‌دانند. هدف تحقيق حاضر، تعيين اثر تمرين شنا با مكمل آربوتين بر وضعيت اكسيداني (TOS) و آنتي‌اكسيداني تام (TAS) بافت كليه موش‌هاي ديابتي شده با القاي آلوكسان بود. مواد و روش‌ها: 42 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار (195 - 220 گرم) به‌صورت تصادفي به 6 گروه (7 تايي) كنترل، ديابت، آربوتين، ديابت- آربوتين، ديابت- تمرين و ديابت- تركيبي تقسيم شدند. برنامه تمريني شامل 6 هفته تمرين شنا، 5 جلسه در هفته و هر جلسه 6 تا 30 دقيقه بود. ديابت با تزريق درون صفاقي آلوكسان (يك دوز،90 ميلي‌گرم/كيلوگرم) القا شد و مكمل آربوتين (50 ميلي‌گرم/كيلوگرم)، 5 روز در هفته تزريق شد. موش‌ها 48 ساعت پس از آخرين مداخله‌ها براي تجزيه و تحليل سطوح TOS، TAS بافت كليه كشته شدند. از آزمون تجزيه و تحليل واريانس يك طرفه براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد (05/0 > P). نتايج: شش هفته مكمل‌سازي با آربوتين، تمرين شنا و تركيب اين دو مداخله منجر به كاهش معني‌دار ميزان TOS و افزايش معني‌دار TAS بافت كليه موش‌هاي ديابت القايي با آلوكسان شد (05/0P < ). نتيجه‌گيري: تعامل تمرين شنا و مكمل آربوتين مي‌تواند نقش مهمي در برابر استرس اكسايشي كليه با تعديل وضعيت اكسيداني و آنتي‌اكسيداني تام بافت كليه موش‌هاي ديابت القايي با آلوكسان داشته باشد.