بررسي تاثير تحريك سيستم نورون‌هاي آينه‌اي، بر رشد مهارت‌هاي زبان دريافتي، زبان بياني و گفتار كودكان اوتيستيك پنج تا هشت ساله ي دختر فارسي زبان

مقدمه: پيشرفت هاي اخير در عصب پژوهي، منجر به كشف نورون هاي جديدي در مغز ميمون ماكاك ، تحت عنوان نورون هاي آينه اي شده اند. هدف اين پژوهش، بررسي رابطه ي تحريك سيستم نورون‌هاي آينه‌اي از طريق تقليد حركات هدف مند و تقليد كلامي با رشد مهارت‌هاي كلامي كودكان اوتيستيك است. روش: اين پژوهش تجربي-كاربردي، به صورت انتخاب نمونه ي در دسترس در مراكز اوتيسم تهران اجرا شد؛ به اين صورت كه، ابتدا محققان بر مبناي تحريك سيستم نورون هاي آينه اي، با استفاده از تقليد حركات هدف مند و تقليد كلامي يك مدل كاربردي و آسان براي توان بخشي كودكان اوتيستيك طراحي و سپس به كمك روش آموزش (TPR) ، در دانشكده ي علوم توان بخشي دانشگاه علوم پزشكي ايران، طي 12 جلسه يك پژوهش آزمايشي روي يك دختر هشت ساله ي اوتيستيك اجرا و نتايج مثبت و موثر آن را مشاهده كردند. سپس نمونه هاي ديگر، يعني پنج دختر اوتيستيك پنج تا هشت ساله ي تك زبانه ي فارسي زبان به روش نمونه ي در دسترس انتخاب شدند و 42 جلسه، به صورت سه جلسه ي 20تا30 دقيقه اي در هفته تحت آموزش قرارگرفتند و رشد مهارت هاي زبان دريافتي، بياني وگفتار آنها با آزمون سنجش رشد نيوشا ارزيابي شد. هر آزمودني به عنوان شاهد يا كنترل خودش پيش و پس از دوره ي گفتار درماني بر مبناي تحريك سيستم نورون هاي آينه اي بررسي شد. پس از گذشت دو ماه از توقف دوره ي 14 هفته‌اي، كليه ي آزمودني ها مجددا" با جدول امتيازدهي بررسي شدند ودر نهايت پايداري نتايج ارزيابي شد. براي تحليل آماري داده‌ها،از نسخه ي 16 ام نرم‌افزار آماريSPSS استفاده‌شد. يافته‌ها: نتايج حاكي از آن است كه ميان نمرات پيش آزمون و پس آزمون مهارت زبان دريافتي (0.006p < )، زبان بياني (0.023p < )و گفتار (0.049p < ) آزمودني‌ها تفاوت معناداري وجود دارد ( فرض 0.05p < ). بحث و نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش نشان مي‌دهند كه تقليد حركات هدف مند و تقليد كلامي،كه به‌عنوان تمرين در طول دوره ي مداخله ارايه‌شد، باعث رشد مهارت‌هاي زبان دريافتي، زبان بياني و گفتار كودكان اوتيستيك شده‌است؛ بنابراين از اين روش مي‌توان به‌عنوان روش مكمل در گفتار درماني كودكان اوتيستيك بهره برد.

Objective: Recent advances in neuroscience have resulted to the discovery of new neurons called mirror neurons. The current study aims to investigate the association between mirror neuron stimulation through purposeful movement imitation and verbal imitation with language development in autistic children. Method: The current research used an experimental, applied and available sampling design. Accordingly, first, the researchers designed an applied and easy model for autistic children rehabilitation based on mirror neurons stimulation using purposeful movement imitation and verbal imitation. Then, based on the TPR technique, an 8-year-old autistic girl underwent an pilot study for 12 sessions lasting 4 weeks in Iran University of Medical Sciences, Faculty of Rehabilitation Sciences, whereby positive and effective results were observed; then, other samples, i.e. five monolingual, Farsi-speaking autistic girls aged 5-8 years were selected by available sampling and underwent 42 sessions during a 14-week course (three 20/30-minute session in each week), then the development of their receptive-expressive language skills as well as their speech was evaluated using Newsha Developmental Scale. Each sample, as a control sample, was evaluated before and after speech therapy courses based on mirror neurons stimulation. In addition, after a two-month suspension of the 14-week course, all samples were again evaluated with scoring table; finally, the results’ stability was evaluated. SPSS (version 16) was used for statistical analyses. Resuts: The obtained results suggested a significant difference between pre-test and post-test scores of receptive language (p < 0.006), expressive language (p < 0.023) and speech (p < 0.049) skills of the samples (p < 0.05). Conclusion: Mirror neuron stimulation through purposeful movement imitation and verbal imitation in autistic children seems to positively affects the development of receptive language, expressive language and speech skills. Therefore, this method can be used as a complementary technique in speech therapy among autistic children.