بررسي اثر يك دوره تمرينات ايروبيك بر بهره ي حافظه ي دانشجويان دختر (بر اساس زمان آزمون)

هدف: بسياري از مطالعات، تاثيرات مفيد تمرينات هوازي را بر كاركردهاي شناختي (و حافظه به عنوان مهم ترين كاركرد شناختي) نشان مي دهند و تحقيقات زيادي به اثر زمان روز بر كاركردهاي شناختي از جمله حافظه پرداخته اند. هدف تحقيق حاضر ، بررسي اثر يك دوره تمرينات ايروبيك بر بهره ي حافظه بر اساس زمان آزمون است. روش: در اين پژوهش، 36 دانشجوي دختر دانشگاه اصفهان با ميانگين سني 58/2±11/24 به روش دردسترس انتخاب شدند. براي بررسي بهره ي حافظه از آزمون حافظه ي باليني وكسلر بزرگ سالان استفاده شد. آزمون حافظه ي وكسلر پيش و پس از تمرينات هوازي ايروبيك در دو زمان هشت صبح و چهار بعد از ظهر گرفته و داده ها با آزمون تحليل واريانس با اندازه هاي تكراري تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان دادند كه ميانگين امتياز بهره ي حافظه در پيش آزمون عصر بهتر از پيش آزمون صبح بوده و ميانگين امتياز بهره ي حافظه ي افراد بعد از تمرينات ايروبيك در زمان آزمون صبح به طور معناداري نسبت به قبل از تمرينات ايروبيك افزايش داشته است، در حالي كه انجام تمرينات ايروبيك بر ميانگين نمرات بهره ي حافظه افراد در زمان آزمون عصر تاثير معناداري نداشت. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر مي توان نتيجه گرفت كه اجراي تمرينات ايروبيك به بهبود بهره ي حافظه در آزمون صبح منجر شده است، بنابراين به نظر مي رسد در بررسي عملكرد بهينه ي كاركردهاي شناختي توجه به عامل زمان روز مهم باشد.

Introduction: Many studies have shown the beneficial effects of aerobic training on cognitive functions among which memory regarded as pivotal. Several studies have described the effect of time of the day on cognitive functions including memory. The purpose of this study was to investigate the effects of aerobic training on memory quotient in relation to diurnal variations Method: A sample of 36 female students from Isfahan University (mean age 24.11± 2.58 years) were selected through convenience sampling. Before and after aerobic exercise, the participantsʹ memory quotients were assessed using the Wechsler’s Memory Scale (WMS) at 8 Am and 4 Pm. An analysis of ANOVA with repeated measures was used to analyze the data. Results: Findings showed that the average point score (APS) of memory quotient was better in the evening pretest than in the morning pretest. Moreover, the prtcipants’ APS of memory quotient had a significant increase after aerobic exercise than before aerobic exercise upon morning intervention . Meanwhile, aerobic exercise exerted no significant effect on APS upon evening intervention. Conclusion: According to the findings of the present study, it can be concluded that training aerobic exercise in the morning exerts a positive effect on memory quotient of participants. Therefore, it seems that it is important to consider the time of the day when assessing optimal cognitive functioning following aerobic exercise.