بررسي رابطه‌ي منبع كنترل و عزت نفس با خلاقيت در دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي شهر اردكان

The relationship between locus of control and Self-Esteem with creativity in Ardekan city high schools studenst

اين پژوهش، به منظور بررسي رابطه بين منبع كنترل و عزت نفس با خلاقيت در دانش‌آموزان، انجام شده است، بدين منظور، از ميان كليه دانش‌آموزان دبيرستان‌هاي شهر اردكان (1992=N)، با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي(با تخصيص متناسب)، 322 نفر انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‌ها، از پرسشنامه‌هاي خلاقيت عابدي، عزت نفس كوپر اسميت و منبع كنترل راتر، كه داراي روايي و پايايي بالا مي باشند، استفاده شده است. داده‌هاي به دست آمده ازپرسشنامه‌ها، با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي مانند فراواني و در صد، و نيز روش‌هاي آمار استنباطي مانند آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و اسپيرمن و رگرسيون خطي چندگانه، تحليل گرديد. يافته‌هاي پژوهش حاضر نشان داد كه در سطح معني‌‌داري 05/0، بين عزت نفس و خلاقيت دانش‌آموزان، رابطه معني‌داري وجود دارد، ولي بين منبع كنترل بيروني و خلاقيت دانش‌آموزان، رابطه معني‌داري وجود ندارد. در مجموع يافته‌هاي اين پژوهش حاكي از آن است كه عزت نفس بالا در دانش آموزان منجر به افزايش خلاقيت مي شود و همچنين دانش آموزان با منبع كنترل بيروني خلاقيت كمتري دارند.

The purpose of this study is to investigate the relationship between locus of control and self – esteem with creativity among students in Ardakan high schools. Among all high school students (N=1992), 322 students were selected. By using of stratified random sampling method (with propotional assignment). To collect the data, Abedi creativity, Cupersmith self-esteem and Rotter locus of control questionnaires were used. Because, they have high reliability and validity. The data were analyzed by means of questionnaires, descriptive statistics (e.g; frequency and percent), Inferential statistics (e.g; Pearson and Spearman correlation tests and Multiple linear Regression). The results revealed significant relationship between self- esteem and creativity students, but there is no significant relationship between external control and creativity of students.