اثربخشي آموزش معنويت درماني از ديدگاه اسلام بر بهزيستي روان‌شناختي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان دختر

The Impact of Spiritual Healing from the Perspective of Islam on Psychological Well-being and Academic Performance of Female Students

پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش معنويت‌درماني از ديدگاه اسلام بر بهزيستي روان‌شناختي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان دختر متوسطه شهرستان يزد انجام گرفته است. دانش‌آموزان دختر پايه دوم علوم انساني مقطع متوسطه در نيم‌سال دوم سال تحصيلي 92-1391 جامعه آماري پژوهش را دربرمي‌گيرند. به‌منظور انجام اين پژوهش، 50 دانش‌آموز دختر، به‌شيوه نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي، انتخاب شده و با طرح پژوهش شبه‌آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون- پس‌آزمون به گروه‌هاي آزمايشي و كنترل تقسيم شدند (25 دانش‌آموز در گروه آزمايشي و 25 دانش‌‌آموز در گروه كنترل). مداخله‌هاي مربوط به آموزش معنويت‌درماني، روي گروه آزمايش انجام گرفت و به گروه كنترل هيچ‌گونه آموزشي ارايه نشد. هر دو گروه يك‌بار پيش از انجام آزمايش و يك‌بار بلافاصله پس از اتمام آزمايش، مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف را تكميل كردند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با روش آماري تحليل كواريانس تحليل شد. نتايج نشان داد، «آموزش معنويت‌درماني» در افزايش بهزيستي روان‌شناختي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان گروه آزمايش تاثير معناداري دارد. در حقيقت از يافته‌هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه مي‌توان از معنويت‌درماني در ارتقا بهزيستي روان‌شناختي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان بهره برد.

The present study has been carried out with the purpose of investigating the impact of spiritual healing from the perspective of Islam on psychological recovery and academic performance of female high school students in the city of Yazd. The statistical population of the study would cover the female high school students of the second grade, studying humanities during the second semester of the academic year 1391-92. Applying Cluster Random Sampling, 50 female students were selected and then they were divided into control and experimental groups using the semi- experimental method including pre-test and post-test (25 students were placed in the experimental and 25 in control groups). The interventions related to educating spiritual healing were implemented on the experimental group while no education was given to the control group. Both groups were asked to fill in the Ryff ʹs Psychological Well-being Scale Questionnaire two times, once before the test and once after the test. The obtained data were analyzed using analysis of covariance. The results indicated that, educating spiritual healing has a meaningful impact on improving psychological well-being and academic performance of students within the experimental group. It can be concluded that by using spiritual healing, the status of studentsʹ psychological well-being and their academic performance can be promoted.