بررسي اثربخشي رويكرد تحليل رفتار متقابل بر كاهش باورهاي غيرمنطقي زنان متاهل

در جهان كنوني هر فرد در زندگي روزمره شكلي از فشار رواني را تجربه مي‌كند. تقريباً هيچ فردي از فشار رواني ناشي از عوامل تنش‌زاي محيطي و شخصي گريزي ندارد. هر‌كس به ناچار سعي مي‌كند با اتخاذ شيوه‌هاي مختص به خود به آن عوامل پاسخ دهد. ضرورت بسيار مهم و جدي در برخورد با افرادي كه تفكر غيرمنطقي دارند، تغيير دادن افكار و باورهاي غيرمنطقي و ناكارآمد آنان مي‌باشد. از‌آنجا كه فرض مي‌شود، درمان مبتني بر رويكرد تحليل رفتار متقابل بر تغيير باورهاي غيرمنطقي موثر است، لذا در اين پژوهش، درمان رويكرد تحليل رفتار متقابل جهت تغيير باورهاي غيرمنطقي در بين زنان متاهل مورد بررسي قرار مي‌گيرد. پژوهش حاضر تلاش مي‌كند تا با به كارگيري روش‌هاي درماني رويكرد تحليل رفتار متقابل و با بهره‌مندي از تكنيك‌ها و راهبردهاي مداخله‌اي آنها امكان اثربخشي هر يك از روش‌ها را بر تغيير باورهاي غيرمنطقي مورد بررسي قرار دهد. لزوم ضرورت تغيير باورهاي غيرمنطقي، آگاهي افراد از باورهاي غيرمنطقي و نحوه تغيير آنها در موقعيت‌هاي مختلف است. كه با استفاده از فنون و راهبردهاي رويكرد تحليل رفتار متقابل، مي‌توان در يك چارچوب درماني مناسب، به افراد داراي مشكلات مرتبط با باورهاي غيرمنطقي پيشنهاد داد كه به تغيير باورهاي غيرمنطقي بپردازند. به همين دليل در سرتاسر فرايند درمان بر ‌روي باورها و انتظارات خاص هر يك از اعضا كار مي‌شود و شيوه‌ اصلاح آن به ايشان آموزش داده مي‌شود. بر اين اساس، سوال اين پژوهش بر اين مبنا قرار دارد كه درمان براساس رويكرد تحليل رفتار متقابل تا چه اندازه مي‌تواند باورهاي غيرمنطقي را تغيير دهد.