مقايسه تاثير تمرين هاي تقويتي- كششي عضله هاي زانو و هيپ و زانو به تنهايي بر شدت درد و عملكرد ورزشكاران مبتلا به سندرم درد كشككي- راني

Comparison of the effects of knee and hip and single knee muscles strengthening/ stretching exercises on pain intensity and function in athletes with patellofemoral pain syndrome

زمينه: سندرم درد كشككي- راني از مشكل هاي عضلاني- اسكلتي شايع در ورزشكاران است كه تقويت عضله هاي ران در بهبود آن موثر گزارش شده است. هدف: مطالعه به منظور مقايسه تاثير تمرين هاي تقويتي- كششي عضله هاي زانو به تنهايي و هيپ به همراه زانو بر شدت درد و عملكرد ورزشكاران مبتلا به سندرم درد كشككي- راني انجام شد. مواد و روش ها: در اين كارآزمايي باليني 28 ورزشكار مبتلا به سندرم درد كشككي- راني با ميانگين سني 4/2±7/22 سال به دو گروه تمرين هاي زانو (14 نفر) و تمرين هاي زانو و هيپ (14 نفر) تقسيم شدند. دو گروه تمرين هاي خود را طي 12 جلسه تحت نظر كارشناس فيزيوتراپي انجام دادند. از آزمون سنجش بصري شدت درد و آزمون 6 دقيقه راه رفتن جهت اندازه گيري شدت درد و سطح عملكرد استفاده شد. داده ها با آزمون هاي آماري شاپيرو- ويلك، تي مستقل و اندازه گيري مكرر تحليل شدند. يافته ها: داده هاي جمعيتي، مقادير شدت درد و سطح عملكرد بين آزمودني هاي دو گروه در ابتداي مطالعه يكسان بود. درد و عملكرد پس از يك دوره تمريني چهار هفته اي در هر دو گروه به طور معني داري بهبود يافت. كاهش شدت درد و بهبود عملكرد در ورزشكاران گروه تمرين هاي زانو و هيپ نسبت به گروه تمرين هاي زانو به تنهايي، پس از دوره پي گيري سه ماهه در سطح بالاتري قرار داشت. نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، به نظر مي رسد استفاده از تمرين هاي عضله هاي پشتي خارجي هيپ در كنار تمرين هاي زانو اثربخشي بيش-تري براي ورزشكاران مبتلا به سندرم درد كشككي- راني دارد.

Background: Patellofemoral pain syndrome (PFPS) is a common musculoskeletal condition among athletes. The evidence emphasizes on the importance of hip musculature strengthening exercises for such patients. Objective: To investigate the effects of strengthening-stretching knee muscles exercises and hip posterolateral musculature exercises in athletes with PFPS. Methods: In this clinical trial, 28 athletes with age average of 22.7±2.4 years with PFPS were allocated into conventional knee muscles exercises (CKME) (n=14) and posterolateral hip muscles exercises (PHME) (n=14). The subjects of both groups performed the supervised exercise protocols in 12 sessions. The Visual Analogue Scale and 6-minute walking tests were administrated respectively to evaluate pain intensity and function. The data were analyzed using Shapiro-wilk test, Independent-sample t test, and Repeated Measure ANOVA test. Findings: Demographic, pain intensity, and physical function data were similar between groups at baseline. Both groups significantly improved in pain intensity and function following a 4-week exercise program. Additionally, the athletes in PHME group had higher level of decreased pain intensity and improved function in follow-up assessment than the subjects in CKME group. Conclusion: Using hip posterolateral musculature exercises in addition to the knee conventional exercises is more effective for athletes with PFPS.