موقعيت برنامه درسي كارآفريني در دانشكده كشاورزي دانشگاه‌هاي بو‌علي سينا، رازي و كردستان

the situation of Entrepreneurship Curriculum in agricultural faculty of Bu-Ali Sina, Razi and Kurdistan universities

هدف اصلی این پژوهش بررسی و مقایسه نظر دانشجویان رشته‌های كشاورزی درباره وضعیت موجود و مناسب برنامه‌ی‌ درسی درس كارآفرینی بود. بنابراین، این پژوهش كاربردی از نوع توصیفی- تحلیلی بوده كه با استفاده از روش میدانی انجام گرفته است. جامعه‌ی آماری این پژوهش را 122 تن دانشجویان رشته های مختلف كشاورزی در سه دانشگاه بو علی سینای همدان، رازی كرمانشاه وكردستان كه درس یادشده را در سال تحصیلی 93-92 گذرانده بودند تشكیل دادند. به دلیل این كه حجم جامعه‌ی آماری این پژوهش محدود بود، از روش تمام شماری استفاده شد. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه‌ كه در شش بخش طراحی شده بود گرد آوری شد. پرسشنامه‌ها از نظر روایی مورد تأیید متخصصان فن قرار گرفت و پایایی آن نیز پس از پیش آزمون با استفاده از آزمون آلفای ترتیبی و از طریق نرم افزار R محاسبه گردید (94/0-71/0=α). یافته‌ها نشان دادند كه وضعیت ارایه درس كارآفرینی از نظر دانشجویان مزبور در زمینه‌های هدف‌ها، محتوا، روش‏های تدریس و روش‏های ارزشیابی نامناسب بوده است. هم‌چنین بین وضع موجود و مطلوب برنامه‌ی این درس در زمینه‌های هدف، محتوا و روش تدریس تفاوت معنی داری وجود داشت. دانشجویان مورد مطالعه بر این باور بودند كه محتوای درس كارآفرینی كشاورزی باید شامل مدیریت واحد‌های كسب و كار متناسب با هدف‌های رشته‌های كشاورزی بوده، این درس به صورت كاربردی بوده و با استفاده از روش‌های عملی، گفتگو و كارگاهی و دعوت از كارآفرینان برای مشاركت در ارایه درس باشد.

The main purpose of this study was to survey and compare the view point of agricultural undergraduates towards current and desirable status of entrepreneurship curriculum. Therefore, this applied research was a descriptive-analytical type that has been done by a surveying method. The statistical samples included 122 agricultural undergraduates on various disciplines which participated in the entrepreneurship curriculum at Bu-Ali Sina, Razi and Kurdistan Universities in 2013-2014 academic year. Because of the limited studyʹs population a consensus method was used. Data were collected through a questionnaire structured in six parts. The validity of the questionnaireʹs questions was verified by a group of experts and the reliability of the questionnaire during a pre-test was calculated by Ordinal Alpha test through R software (α=0.71-0.94). Findings indicated an improper status of entrepreneurship education in view point of agricultural undergraduates regarding the goals, contents, teaching methods, and evaluation of learning outcomes. There was also a significant difference when current and desirable situations were compared in terms of first three mentioned items. The target students believed that the content of entrepreneurship course should include business unitsʹ management compatible to agricultural fields; this course also should be offered as applied subjects, with practical teaching methods, workshops and discussion and invite outside entrepreneurs for participation to teach entrepreneurship course at the university.