پيش‌بيني عضويت در شبكه‌هاي مجازي و عملكرد تحصيلي دانش آموزان بر اساس سبك‌هاي فرزندپروري و سازگاري

Predicting students’ membership in virtual networks and their academic performance based on parenting styles and adjustment

چكيده هدف: هدف پژوهش تعيين سهم سبك هاي فرزندپروري و سازگاري اجتماعي در پيش‌بيني عضويت دانش‌آموزان پيش‌دانشگاهي در شبكه‌هاي اجتماعي و رابطه عضويت در شبكه‌ها با عملكرد تحصيلي آن‌ها بود. روش: روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري 350 پسر پيش‌دانشگاهي شهرستان بيرجند بود كه از دبيرستان تيزهوشان بيرجند 80 نفر به‌صورت تمام‌شمار و از جامعه 270 نفري مشغول به تحصيل در 8 دبيرستان عادي به‌روش نمونه گيري تصادفي خوشه‌اي 175 دانش آموز از 4 دبيرستان شهيد شهاب، امام حسين (ع)، شهيد چمران و آيت الله طالقاني انتخاب شد. پرسشنامه سازگاري سينها و سينگ (1993) توسط دانش‌آموزان و پرسشنامه سبك‌هاي فرزندپروري بامريند (1971) توسط پدر و مادر آن ها تكميل و براي تحليل داده‌ها از آزمون اتا و رگرسيون لجستيك استفاده شد. يافته ها: يافته‌ها نشان داد، عضويت در شبكه هاي اجتماعي با عملكرد تحصيلي رابطه ندارد (079/0 =Eta، 752/0 =P)، سبك فرزندپروري اقتداري (087/11 =Wald، 001/0 > P) و سازگاري اجتماعي (786/10 =Wald، 001/0 > P) پيش‌بيني‌كننده عضويت دانش آموزان در شبكه-هاي اجتماعي بود. سبك سهل‌گيرانه (114/0 > P) و استبدادي (823/0 > P) پيش بين كننده نبود؛ و رابطه عضويت در شبكه و سازگاري اجتماعي منفي بود (143/0- =B، 001/0 > P). همچنين رابطه سازگاري عاطفي با عضويت در شبكه‌ها معني دار نبود. نتيجه‌گيري: با توجه به اين يافته ها آموزش والدين و آگاهي آن ها نسبت به اتخاذ سبك‌هاي فرزندپروري خود و آثار آن بر عملكرد تحصيلي و رشد اجتماعي فرزندان‌شان و نيز فراهم آوردن زمينه ارتباط حضوري هرچه بيش‌تر دانش‌آموزان با همسالان‌شان براي افزايش سازگاري اجتماعي آن‌ها ضروري به‌نظر مي‌رسد.

Abstract Aim: The aim of this study was to investigate the role of parenting style and adjustment in student membership in networks and its relationship with pre university student performance. Method: A correlational research method was used. The target population was 350 pre-university male students in the city of Birjand in eastern Iran. Of these, 80 students were selected from Birjand’s Tizhooshan bright students’ high school. Among 270 traditional students who were studing in eight public schools; 175 cases were selected from four public schools using random cluster sampling. The names of those schools were Shahid Shahab, Imam Hossein (PBUH), Shahid Chamran, and Ayatollah Taleghani. The Baumrindʹs parenting styles questionnaire (1971) was completed by parents and Sinha and Singhʹs adjustment questionnaire 1993 was completed by students. Eta test and logistic regression model were used to analyze data. Results: Finding revealed that there was no relationship between student membership and achievement (Eta= 0.079, P= 0.752). Authoritarian parenting style (Wald= 11.087, P < 0.01) and student social adjustment (Wald= 10.786, P < 0.01) were meaningful predictors of student membership in social networks; permissive (P= 0.114) and authoritative (P= 0.823) styles were not significant predictors. Also, the correlation between social adjustment and networking was negative (Beta= -0.143, P < 0.01) finding revealed no significant relationship between emotional adjustment and student membership. Conclusion: Based on these findings, it is necessary to make parents aware of their parenting styles and their effects on students’ enrolment in social networks. It is also essential to improve student’s social relationship with their peers in schools in order to boost their social adjustment.