تاثير رقابت تاج خروس ريشه قرمز (Amaranthus retroflexus L.) برعملكرد و اجزاي عملكرد ذرت با كاربرد سطوح مختلف نيتروژن

به منظور بررسي تاثير افزايش تراكم تاج خروس ريشه قرمز بر رشد، عملكرد دانه و ماده خشك ذرت با مصرف سطوح مختلف نيتروژن،دو آزمايش صحرايي در سال هاي 1389 و 1390 در كشتزار پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد آستارا، به صورت طرح كرت هاي خرد شده بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. عامل اصلي ميزان نيتروژن در چهار سطح شامل صفر (شاهد)، 100 (ميزان توصيه شده نيتروژن در منطقه)، 160 و 220 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و عامل فرعي تراكم تاج خروس ريشه قرمز در چهار سطح (صفر (كشت خالص ذرت)، 5، 10 و 20 بوته در متر مربع) به صورت افزايشي در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه بيشترين شمار رديف دانه، شمار دانه در بلال، وزن هزار دانه و شاخص برداشت ذرت با مصرف 160 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و در شرايط كشت خالص ذرت به ترتيب به ميزان 6/15، 3/691، 7/247 گرم و 2/41 درصد بود كه حضور تا 5 بوته علف هرز در متر مربع تاثير معني دار بر ميزان آن صفات نداشت و با افزايش تراكم علف هرز در همه سطوح نيتروژن مصرفي، عملكرد دانه ذرت به صورت غير خطي كاهش يافت. همچنين بالاترين ماده خشك و عملكرد دانه ذرت در واحد سطح به ترتيب با مصرف 220 و 160 كيلوگرم نيتروژن در هكتار و بدون علف هرز و به ميزان 9/15 و 3/12 تن در هكتار بود.