بررسي باستان شناختي بر تدفينهاي سنگي بلوچستان (جنوب شرق ايران)

پژوهش هاي باستان شناسي نشانگر آن است كه نوعي از تدفين سنگي در منطقه جنوب و جنوب شرقي ايران و جنوب غرب شبه قاره هند (بلوچستان پاكستان) رواج داشته است. در بررسي هاي باستان شناسي جديد كه در جنوب مكران (نيكشهر و چابهار) انجام شده،‌نمونه هاي فراواني از اين نوع تدفين را آشكار ساخته است. در بين محوطه هاي شناسايي شده، بزرگترين و شاخصترين آنها محوطه دمب كوه در دشت باهوكلات مي باشد. يكي از ويژگي هاي شاخص اين قبور،‌تنوع در ساختار هاي تدفين و نيز الگوي پراكندگي آنها مي باشد. از لحاظ گاهنگاري در پژوهش هاي موجود، اين قبور را به دوره پارتيان نسبت داده اند. كه اين تاريخگذاري بر مبناي شواهد سكه شناسي است كه اشتاين در كاوش هاي دهه 1930 ارايه نموده است. پژوهش حاضر با ارايه شواهد جديد باستان شناسي از قبيل: طبقه بندي ساختار قبور و گونه شناختي نمونه هاي سفالين به معرفي، دسته بندي و ارايه گاهنكاري نسبي اين سنت تدفين مي پردازد و تاريخگذاري پارتي آن را تاييد مي نمايد.