نقدشوندگي بازار سهام، ويژگي هاي شركت و ميزان سود تقسيمي

Stock Market Liquidity, Firm Characteristics and Dividend Payout

شركت ها دو گزينه براي تصميم گيري پيرامون سود كسب شده دارند: مي توانند سود را به سهامداران در قالب سود نقدي بپردازند، يا در شركت به صورت سود انباشته سرمايه گذاري مجدد نمايند. در اين مطالعه رابطه بين نقدشوندگي و ميزان پرداخت سود نقدي با كنترل مشخصه هاي شركت شامل اندازه، سودآوري و فرصت هاي رشد بررسي شد. حجم معاملات با لحاظ نمودن سهام شناور آزاد و همچنين نسبت تعداد روزهاي معاملاتي سهام به عنوان معيار نقدشوندگي لحاظ گرديد. نتايج مدل رگرسيون خطي براي 145 شركت پذيرفته شده طي سال هاي 1383 تا 1390 نزد بورس اوراق بهادار تهران نشان مي دهد سرمايه-گذاران در بورس، عوامل نقدشوندگي سهام شامل نرخ گردش سهام و نسبت روزهاي معاملاتي را به عنوان متغيري براي توضيح ميزان سود تقسيمي در نظر نمي گيرند. همچنين رابطه سودآوري و اندازه شركت با ميزان سود تقسيمي تاييد نشد. اما رابطه مثبت و معنادار فرصت هاي رشد با درصد سود تقسيمي مورد تاييد قرار گرفت. به بيان ديگر، سرمايه گذاران در بورس اوراق بهادار تهران از فرصت هاي رشد به‌عنوان معياري براي تعيين ميزان سود تقسيمي شركت ها استفاده مي كنند.

Firms have two choices about earning: payout as a dividend, or reinvestment as a retained earning. This article investigate relationship between liquidity and amount of dividend payout by controlling firm characteristics including size, profitability and growth opportunity. Trading volume has been considered by applying free float and no trading days as liquidity criterion. The result of linear regression model for 145 firms listed on Teheran Stock Exchange (TSE) during 1383 to 1390 shows that the investors in TSE do not consider stock turnover rate and no trading volume as a variable which explains the amount of dividend. Also, the relationship between size and profitability with dividend has not been confirmed; but growth opportunity has a positive and significant relationship with dividend. In the other hand, investors in TSE use growth opportunity as a criterion for determining firm dividend.