بررسي رابطه ي باورهاي فراشناخت با جهت گيري زندگي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دبيرستاني

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه باورهاي فراشناخت با جهت گيري زند گي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مقطع دبيرستان شهرستان يزد در سال 1394 بود. اين پژوهش از نوع توصيفي- همبستگي است كه بر روي 289 دانش آموزان منطقه يك و دو شهرستان يزد كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده بودند، انجام گرفت. ابزار پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعيت شناختي، پرسشنامه باورهاي فراشناخت (MCQ-30) و پرسشنامه جهت گيري زندگي (LOT-R) بود. همچنين براي پيشرفت تحصيلي از معدل كارنامه سال قبل دانش آموزان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-18 و روش آماري توصيفي و استنباطي مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها با استفاده از همبستگي پيرسون نشان دادند بين باورهاي فراشناخت با جهت گيري زندگي رابطه منفي معنادار وجود دارد. همچنين بين مولفه هاي باورهاي فراشناخت با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان نيز رابطه منفي معنادار وجود داشت (05/0 > P). نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه متغير تضاد شناختي از باورهاي فراشناخت بيشترين توان پيش بيني جهت گيري زندگي را داشتند. نتايج تي مستقل نيز نشان داد بين ميزان باورهاي فراشناخت و جهت گيري زندگي در دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معني دار وجود نداشت (05/0 < P). از نتايج به دست آمده مي توان استنباط كرد كه هرچه باورهاي فراشناختي در مورد نگراني هاي دانش آموزان كمتر باشد، آن ها نسبت به آينده خوش بين تر خواهند بود و اين موضوع مي تواند در عملكرد تحصيلي آن ها نقش موثري داشته باشد.