بررسي و تبيين سازماندهي انتظام فضايي در معماري خانه هاي سنتي )نمونه موردي: خانه تيزنو دزفول(

هنرمندان گذشته ما مي دانستند كه از « چه چيز»، « چه مقدار» و « در كجا » استفاده كنند و بدينسان تداوم فرهنگ معماري حفظ مي شد. اصلي ترين شاخص كه براساس آن مي توان به بسط مفهوم خانه پرداخت، فضا است. شيوه بهره مندي از فضا در معماري ايراني، شيوه درونگرايانه بوده است و سازماندهي فضا در خانه هاي سنتي، ارتباط چند جانبه فضا با يكديگر است، هيچ فضايي در اين خانه ها در خود تمام شده و مسدود نيست، هرفضايي در عين استقلال كامل، امكان تركيب با پيرامون خود را دارد. در اين مقاله ابتدا تعريفي از سازماندهي فضايي در خانه هاي سنتي شده است و سپس نمونه اي از خانه هاي سنتي به نام خانه تيزنو دزفول مورد مطالعه قرار گرفته است. و نتيجه حاصل از اين بررسي نشان مي دهد كه در طراحي خانه هاي سنتي ايران معمار آشنايي كامل با نحوه ساماندهي و سازماندهي فضاها با يكديگر براساس باورهاي فرهنگي و ديني داشته است.