قابليتهاي تشخيصي و اجرايي در نوآوري مديريت

Diagnostic and implemental capability in management innovation

تحقيقات نشان مي‌دهد نوآوري مديريت _فعاليتها، فرآيندها يا ساختارهاي جديدي كه ماهيت كار مديريتي را تغيير مي‏دهد. منبع مهم مزيت رقابتي در سازمانها مي‌باشد. در اين مقاله، بر نوآوري مديريت در سطح سازمان تمركز شده و نقش قابليتهاي تشخيصي و اجرايي بعنوان قابليتهايي كليدي در پياده‌سازي اين نوآوري، مورد بررسي قرار گرفته است. مديران با توجه به نقش برجسته خود در سازمان، بر نوآوري مديريت تاثير بسزايي دارند. در اين مطالعه، پس از بررسي پژوهشهاي انجام گرفته در زمينه نوآوري مديريت و نيز مصاحبه با خبرگان اين حوزه، مدلي مفهومي ارايه و ابعاد آن را در قالب پرسشنامه‌اي با 63 گزاره به قضاوت 89 نفر از خبرگان مديريت (اساتيد دانشگاه و مديران سازمانهاي مختلف) گذارده شد. در ادامه، نتايج حاصله با مدل هاردر (2011) مورد مقايسه قرار گرفت و مشخص گرديد در جامعه تحت آزمون اين مطالعه، خبرگان دانشگاهي به قابليت تشخيصي اهميت بيشتري داده و مديران در سلسله مراتب سازماني قابليت اجرايي و روشهاي پياده‌سازي يك نوآوري را مهم ارزيابي مي‌كنند. اين موضوع بيانگر آن است كه قابليتهاي نوآوري مديريت به جاي آنكه مرتبط با سطوح مديران در سازمان باشد، با سطح علمي و دانشگاهي ايشان در ارتباط است.

activities or new structures affecting the managerial nature, is an important source of competitive advantage in organizations. This study focuses on management innovation in organizational basis and two main capabilities including diagnostic capability and implementation capability are studied as the key capabilities in implementing this innovation. As it is obvious, remarkable role of managers in organizations has the serious effect on management innovation. After studying recent and ongoing related researches and disputing with many elites over this subject, a conceptual model was designed and a questionnaire with 63 questions including dimensions of two main capabilities to implement management innovation was prepared in order to administrative and academic elites pass judgment on the importance of each diagnostic and implementation capabilities and their related dimensions. Furthermore, comparing the results with Harder Model (2011) it became obvious that despite Harder’s theory which declares that diagnostic capability was important for top managers and administrative ones had key role in implementation capability, in our examined society, academic elites focused on diagnostic capability and managers in organizational hierarchy concern for implementation capability and methods for implementing an innovation. In other words, management innovation capabilities relate to the academic level of managers instead of their executive level in organizations.