شناسايي ابعاد ناكارامدي و خوشه‌بندي كاركنان ناكارامد: مطالعه موردي در حوزه معاونت توسعه مديريت و برنامه ريزي منابع دانشگاه علوم پزشكي تهران

Identifying Poor Performance Dimensions And Clustering Poor Performers: A Case Study In Tehran University Of Medical Sciences

زمینه و هدف: كاركنان بزرگترین سرمایه‌‌های سازمان هستند و عملكرد سازمان به عملكرد آنها وابسته است. وجود كاركنان ناكارامد می‌تواند موجب كاهش بهره‌وری سایر كاركنان شود. برای تغییر كاركنان ناكارامد باید ابتدا وضعیت آن ها تحلیل شود. این مطالعه با هدف شناسایی و تعیین ابعاد ناكارامدی و خوشه­بندی كاركنان ناكارامد در معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی منابع دانشگاه علوم پزشكی تهران انجام شد. روش بررسی: این تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته و برای تحلیل اطلاعات از روش‌های آماری چند متغیره شامل تحلیل مولفه ی اصلی و تحلیل خوشه در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. یافته‌ها: بر اساس تحلیل مؤلفه اصلی شش بعد: مشكلات رفتاری، نتایج عملكردی پایین، فقدان خود كارامدی و خلاقیت، خرابكاری، به تأخیر انداختن كارها و فرد محوری برای مفهوم ناكارامدی شناسایی شد. تحلیل خوشه نشان داد كاركنان ناكارامد در پنج گروه: بدرفتار، تنبل، سودجو، ناتوان و لب مرز خوشه ­بندی ­شدند. بر اساس نگرش مدیران، ریشه‌ی ناكارامدی در كاركنان سودجو، ناتوان و تنبل بیشتر درونی، و ریشه ی ناكارامدی كاركنان بدرفتار و لب مرز بیشتر بیرونی اسناد می­گردد. نتیجه‌گیری: پیش از هر اقدامی باید نوع ناكارامدی و ابعاد آن شناسایی شود تا بتوان تصمیمات مناسبی برای هر یك از كاركنان ناكارامد اتخاذ نمود. خوشه­بندی كاركنان در این تحقیق با نگرشی متفاوت نسبت به گروه­بندی­های موجود در مطالعات پیشین انجام شده است كه انتظار می رود در عمل كاربردی­تر باشد.

Background and Aim: Employees are an organizationʹs greatest assets and organizational performance is dependent to employee’s performance. Presence of inefficient employees can make other employees to be less productive. To improve inefficient employees to high performance level, it is necessary to analyze the performance of employees. This study aims to identify and determine poor performance dimensions and cluster inefficient staffs. Materials and Methods: This study was an analytical and descriptive research. The research made questionnaire developed for data collection and Principal Component Analysis (PCA) and Cluster Analysis (CA) techniques in SPSS used to analyze the research data. Results: The PCA results showed that six poor performance dimensions were behavioral problems, low results, lack of self-efficacy and creativity, sabotage, postponing, and individualism. The CA results declared that poor performers can be classified to five clusters include poor behavior, lazy, jobber, poor ability, marginal, managers believed that root of employees’ in inefficiency attributed jobber, poor ability, and lazy employees to internal causes, and attributed bad behavior and marginal employees to external causes. Conclusion: The type of inefficiency and its dimensions should be identified in order to make effective decisions for inefficient employees. Employees clustering propose a new attitude toward inefficiency differentiation comparing to literature,  and this five group clustering based on empirical data expected to be more applicable in practice.