بازسازي بيشينه و كمينه دماي فصلي از روي حلقه هاي درختي بلوط ايراني (Quercus persica) در جنگل هاي زاگرس (مطالعه موردي منطقه دنا)

آگاهي از اقليم گذشته جهت پيش بيني و برنامه ريزي آينده نياز به داده هاي اقليمي صحيح و طولاني مدت دارد. در اين مطالعه، اقدام به بازسازي ميانگين بيشينه دماي فصل بهار و تابستان، كمينه دماي فصل پاييز و زمستان منطقه دنا، به كمك پهناي حلقه هاي ساليانه گونه بلوط ايراني، توسط رگرسيون خطي ساده و درجه دو، شده است. با اين هدف دو ارتفاع رويشي در جنگل هاي منطقه دنا انتخاب و 36 نمونه رويشي از 18 پايه در دو جهت جغرافياييجنوب­غربي و شمال­شرقي، در قطر برابر سينه استخراج و توسط نرم افزار اتوكد با دقت 3 ميكرون قرائت شدند. بعد از مرحله تطابق زماني، براي حذف اثرات غير اقليمي، تمامي پارامترهاي اقليمي و سري زماني حلقه هاي رويشي استاندارد شدند. گاه شناسي باقي­مانده (RES) محاسبه شده (توسط نرم افزار ARSTAN)، با متغيرهاي اقليمي طي دوره 1390-1361 واسنجي و همبستگي معنادار مثبت متغيرها با پهناي دواير رويشي تاييد شد. بر اساس روابط و همبستگي بين گاه شناسي به­دست آمده و داده هاي اقليمي دوره آماري مشترك، كار بازسازي متغيرهاي اقليمي انجام و مشخص شد در سه دهه اخير، ميانگين بيشينه دماي بهار و تابستان، كمينه دماي پاييز و زمستان، نسبت به ميانگين يك قرن قبل از خود، روند افزايشي داشته اند. در سه دهه اخير از سرماي فصل سرد كاسته شده و در مقابل به گرماي فصل گرم، اضافه شده است.