مقايسه پيامدهاي ‏استپل‏ با بخيه ساب‌كوتيكولار جهت بستن پوست پس از سزارين

Surgical staples compared with subcuticular suture for skin closure after cesarean delivery: a randomized controlled trial

زمینه و هدف: سزارین جزء شایعترین اعمال جراحی در زنان است و عوارض زخم آن بالغ بر 16-5/2% می‌شود. از‌ این‌رو مطالعه حاضر با هدف انتخاب روش مناسب جهت بستن پوست انجام گردید. روش بررسی: مطالعه به صورت كارآزمایی‏ بالینی در بیمارستان مطهری وابسته به دانشگاه علوم پزشكی ارومیه از اردیبهشت تا آذر سال 1393 در زنان ‏حامله با زایمان ‏سزارین، انجام شد. 266 نفر واجد معیارهای ورود رضایت آگاهانه، سن حداقل 18 سال و سن حاملگی حداقل24 هفته، وارد مطالعه گردیده و در دو گروه كه به طور پنهانی با رنگ‌های مختلف كه توسط خود بیماران انتخاب می‌گردید،‏ قرار گرفتند. همه بیماران از نظر عوارض جداشدگی زخم، درد، اسكار، هماتوم، سروما و مدت زمان عمل مقایسه گردیدند. یافته‌ها: بیشترین اندیكاسیون سزارین در هر دو گروه، سابقه سزارین با جنین ترم بود كه تفاوت معنادارنبود (381/0P=). شدت درد (Visual Analogue Scale, VAS) در روز اول و هفته ششم در گروه سوچور به‌طور معنادار بیشتر بود (001/0P=). زمان بستن پوست در گروه استپل 07/0±03/1 و در سوچور 67/0±68/4 دقیقه بود كه تفاوت معنادار بود (001/0P=). فراوانی باز شدن زخم در گروه استپل (3/11%)15 و در سوچور پنج مورد (8/3%) بود كه تفاوت معناداری مشاهده شد (017/0P=). نمره معیار ونكوور از نظر اسكار گروه استپل 9/0±5/7 و سوچور 8/0±6/6 بود كه تفاوت معنادار بود (001/0P=). بیماران با عارضه بازشدن زخم، دارای تفاوت معناداری از نظر سن (022/0P=) و شاخص توده بدنی (001/0P=) با افراد بدون این عارضه داشتند. نتیجه‌گیری: استفاده از استپل می‌تواند باعث كاهش درد و همچنین مدت زمان عمل بیماران گردد اما عارضه بازشدن زخم و اسكار در آنها بیشتر می‌باشد.

Background: Cesarean delivery is the most common surgical procedure and this prevalence is on the rise. Given these trends, cesarean wound complications, such as disruption or infection, remain an important cause of post-cesarean morbidity. Methods: We conducted a single-center randomized controlled trial that included women with viable pregnancies (≥24 weeks) undergoing cesarean delivery at Motahary University Hospital, Urmia, Iran from April to November 2014. All cesarean types were included: scheduled or unscheduled and primary or repeat cesareans. Women were excluded for the following reasons: inability to obtain informed consent, immune compromising disease (e.g. AIDS), chronic steroid use, diabetic mellitus and BMI≥30. Of 266 women, 133 were randomized to staples and 133 women to suture group. Results: The mean±SD age of the staples group was 27.6±5.4 years and mean±SD age of suture was 28.7±5.9 years. Multiparity is the most frequent in both groups that by using Chi-square test, no significant differences were observed between the two groups (P=0.393). The most frequent indication for cesarean section in both groups was history of cesarean section in staple 40 cases (30.1%) and suture 32 cases (24.1%). The survey was conducted using the Chi-square test was not significant (P=0.381). Pain at 6 weeks postoperatively was significantly less in the staple group (P=0.001). Operative time was longer with suture closure (4.68±0.67 versus 1.03±0.07 minute, P<0.001). The Vancouver scale score was significantly less in suture closure (6.6±0.8 versus 7.5±0.9, P=0.001). Wound disruption was significantly less in suture closure (3.8% versus 11.3%, P=0.017). Conclusion: The staple group had low pain and operation time but had a significant wound disruption and scar. The patients who have suffered a significant wound disruption were affected by age (P=0.022) and BMI (P=0.001) at compared those who were not affected by factors such as age or high BMI as risk factors for open surgical wound.