تفسير تطبيقي آيه سكر

آيه شريفه «سكر» از سوي فقها در زنجيره آيات تحريم شراب قرار گرفته است. بي گمان تحريم شراب طي نزول آيات گوناكون اتفاق افتاده است، اما اين ادعا كه آيه شريفه سكر ناظر به يكي از مراحل تحريم شراب است، از پشتوانه علمي برخوردار نيست؛ معناي لغوي واژه «سكر» منحصر در مستي به واسطه شراب نيست؛ زيرا ريشه آن بر مانع شدن و توقف در جريان طبيعي باد و حرارت دلالت دارد كه طبعا توقف در تعقل و تفكر به واسطه شراب يكي از موارد آن است. روايات معتبر وارده پيرامون آيه شريفه نيز بيانگر كراهت كسالت چرت و خواب در هنگام نماز است. از طرفي شان نزول هاي وارده در برخي از تفاسير مبني بر شرب خمر توسط صحابه كبار، قابل استناد نيست؛ بدين روي آيه شريفه ناظر به انواع مستي ها و كسالت ها اعم از مستي شراب و كسالت چرت بوده و قرار داشتن آن در زنجيره آيات تحريم شراب، امري اجتهادي و قابل خدشه است.