بررسي رابطه نگرش ها، حمايت اجتماعي و كيفيت زندگي سالمندان (مورد مطالعه: سالمندان ساكن شهر كرمان)

زمينه هدف: كيفيت زندگي سالمندان متاثر از عوامل متعددي است كه يكي از مهم ترين آن ها حمايت اجتماعي از سالمند است. با افزايش حمايت هاي اجتماعي، كيفيت زندگي هم بهبود مي يابد؛ اما تحقيقات پيشين نشان مي دهد كه نگرش سالمندان نسبت به حمايت اجتماعي و توانايي ها، خود در تاثيرگذاري حمايت اجتماعي نقش دارد و اگر نگرش سالمند نسبت به حمايت اجتماعي دريافت شده، منفي باشد و آن را نشانه ناتواني و درماندگي خود بداند يا آن را پرهزينه و تحقير كننده بداند يا فرد احساس كند كه خودش توانايي انجام كارهايش را دارد و نيازي به كمك ديگران ندارد، دريافت حمايت اجتماعي براي او ممكن است داراي تاثير منفي باشد. روش بررسي: اين پژوهش به صورت پيمايش در بين 380 سالمند زن و مرد ساكن شهر كرمان انجام شده است. ابزار پژوهش پرسش نامه همراه با مصاحبه بوده است يافته ها: ميانگين سني پاسخگويان 01/67 بوده و مهم ترين حمايت كنندگان ايشان در درجه اول همسر و سپس فرزند پسر و در درجه سوم، فرزند دختر بوده است. نتايج نشان داده كه حمايت عاطفي، مالي، خدماتي، مشورتي و اطلاعاتي، نگرش به حمايت و نگرش نسبت به توانايي هاي خود و مدت رابطه از مهم-ترين متغيرهايي بودند كه با كيفيت زندگي ارتباط معني دار داشتند. از بين اين متغيرها، نگرش به حمايت، بيشترين تاثير را داشته است.