آفرينش اجباري و اختيار انسان

خردورزي پيرامون آفرينش عالم به ويژه انسان، از اصيل ترين دغدغه بشر بوده و هست. آدمي در عرصه هستي، وجود خود را از پيش طراحي شده مي يابد كه بدون اراده و اختيار خود پا به اين عرصه گذاشته است؛ از اين رو اين مسئله براي او مطرح مي شود كه چرا انسان محكوم به زندگي است؟ و چرا با او در باره خلقتش مشورت نشد؟ به خصوص وقتي انسان در بستر زندگي با مشكلات متعددي روبرو مي شود اين گونه سوال ها به صورت جدي برايش مطرح مي شود. بحث آفرينش به عنوان فعل الهي ريشه در كمالات وجودي خداوند دارد، همچنان كه كمالات خداوند مقتضاي ذات اوست، آفرينش خداوند نيز نشات گرفته از كمالات ذاتي اوست. از طرفي با توجه به اينكه نه انسان و نه هيچ موجود ديگري در مرحله آفرينش حضوري نداشته اند بحث مشورت با آن ها به خودي خود منتفي است. تبيين مسائل ياد شده و برخي فروعات آن با تكيه بر مباني عقلي و نقلي وجهه همت پژوهش حاضر است.