مطالعه سنتز نانو ذرات مغناطيسي اكسيد آهن جهت كاربردهاي تشخيصي- درماني

نانوذرات مغناطيسي به دليل خواص مغناطيسي خاص، در علوم مختلف، به خصوص پزشكي، كاربردهاي بسيار زيادي دارند. از اين رو، امروزه موضوع سنتز و توليد آنها از اهميت شاياني برخوردار است. در اين مقاله، ابتدا انواع روش هاي سنتز، شامل هم رسوبي، سل- ژل، تجزيه گرمايي، ريز امولسيون و گرمابي را مقايسه و ارزيابي مي كنيم و سپس به كاربرد نانوذرات مغناطيسي به عنوان يكي از عوامل تشخيصي– درماني در حوزه پزشكي اشاره خواهيم كرد. بنابر مطالعات انجام شده، روش هاي گرمايي شامل تجزيه گرمايي و گرمابي، مناسب ترين روش براي سنتز نانو ذرات با اندازه كوچك و توزيع يكنواخت به شمار مي آيد، در حالي كه آسان ترين روش، هم رسوبي است. محدوديت عمده اين روش، عدم امكان كنترل دقيق اندازه ذرات است. در اين ميان، روش ريز امولسيون از لحاظ كنترل اندازه و ريخت شناسي نانو ذرات از پتانسيل دامنه داري برخوردار است. همچنين، در روش سل- ژل، قابليت سنتز نانو ذرات مغناطيسي با فازهاي مختلف، از بازه هاي دمايي گوناگون امكان پذير است. بايد گفت كه امكانات بالقوه نانوذرات مغناطيسي براي رهايش دارو، درمان ابر گرمايي سرطان و نيز بهبود تصويربرداري تشديد مغناطيسي هسته اي گسترده است.