تاثير سيليكات زيركونيم بر خواص رنگي، چگونگي ذوب و ضريب انبساط لعابهاي پرسلاني

در اين مقاله، به بررسي تاثير افزايش سيليكات زيركونيم در مقادير 2 تا 14 درصد به لعاب پايه پرسلاني در دماي پخت 1350 درجه سلسيوس بر خواص فيزيكي و نوري و رنگ آن مي پردازيم. با افزايش مقادير ياد شده در لعاب، خواص آن از طريق اندازه گيري دانه بندي، رنگ، ضريب انبساط گرمايي، پراش پرتو X ، و آناليز شيميايي، و در نهايت مطالعه تصاوير در زير ميكروسكوپ الكتروني بررسي مي شود. نتايج حاكي از آن اند كه با افزايش سيليكات زيركونيم در دانه بندي و تركيب شيميايي ثابت تا 10%، تاثير بسيار خفيفي بر رنگ مشاهده مي شود. تغييرات رنگ در 12% شروع مي شود و بعد از آن شدت مي گيرد. ميزان اين تغيير به ميزان بلورهاي آزاد سيليكات زيركونيم وابسته است كه ضريب شكست نور و ضريب انبساط گرمايي را به شدت تغيير مي دهد. پراكندگي پردامنه نور در تركيب 14%، به نسبت تركيب 12%، سطح را از حالت درخشنده به مات تبديل مي كند. علاوه بر اين، تعدد بلورهاي بادليت، اكسيد زيركونيم و سيليكات زيركونيم با ضريب شكست نور متفاوت، خواص ماتي سطح را افزايش مي دهد بنابراين، تركيب 12% مي تواند يك نقطه بهينه براي لعاب نيمه كدر (اپك) شفاف با گرانروي مناسب باشد.