اثرات گسترش فضاي سبز بر الگوي جزيره گرمايي شهري (مطالعه موردي: بوستان ولايت)

جمعيت شهرنشين زياد، الگوي شهرسازي نامنظم، سرانه فضاي سبز نامناسب و توزيع ناهمگن فضاي سبز در شهر تهران سبب افزايش شدت و چندهسته اي شدن جزيره گرمايي شده است. يكي از هسته هاي مذكور بر فراز بوستان ولايت قرار دارد. با توجه به افزايش فضاي سبز در بوستان ولايت طي سال هاي اخير و ارتباط بين شدت جزيره گرمايي با فضاي سبز، در اين پژوهش آثار افزايش فضاي سبز بر الگوي جزيره گرمايي در اين منطقه بررسي مي شود. در راستاي هدف مذكور، با استفاده از تصاوير ماهواره گوگل و سنجنده هاي TM و OLI-TIRS به دليل در دسترس بودن تصاوير، قدرت تفكيك مكاني مناسب كه انطباق پذيري مناسبي را با مدل نشان مي داد و سهولت كار با آنها، تغييرات كاربري اراضي و افزايش فضاي سبز در بوستان ولايت با استفاده از نرم افزار ENVI 4.7 بررسي شد و نتايج آن به عنوان ورودي به مدل اقليمي خردمقياس Envi-met با قدرت تفكيك مكاني 20 متر براي منطقه به ابعاد 4/ 3 كيلومتر در 6/ 2 كيلومتر وارد شد. شبيه سازي به صورت ساعتي انجام گرفت كه نتايج آن در اين پژوهش با فواصل زماني شش ساعته به نمايش گذاشته شد. نتايج حاكي از هم بستگي معنادار و قوي خروجي مدل با داده هاي ايستگاه آلودگي سنجي ميدان بهمن بود. همچنين محدوده مركزي بوستان ولايت كه پوشش خاك دارد، در اغلب اوقات يك هسته سرمايي در اين منطقه ايجاد مي كند. همچنين، ساختمان هاي نسبتاً مرتفع در اطراف بوستان ولايت مانع از نفوذ زبانه هواي خنك پهنه بوستان به اطراف مي شود. اثر افزايش فضاي سبز بر الگوي جزيره گرمايي در بوستان ولايت با افزايش تفاوت هاي دمايي بين سطوح مختلف در فصل گرم و كاهش تفاوت هاي دمايي روزانه بين سطوح در دوره سرد ديده مي شود.