اثر تن آرامي بر نشانه هاي جسمي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

زمينه و هدف : بيماري مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري التهابي مزمن و اتوايمون است كه منجر به ناتواني هاي پيشرفته و سبب كاهش فعاليت هاي روزانه و عملكرد فرد مي شود. اين بيماري با طيف وسيعي از نشانه هاي جسمي بروز مي يابد. اين مطالعه به منظور تعيين اثر تن آرامي بر نشانه هاي جسمي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام شد. روش بررسي : در اين كارآزمايي باليني 50 زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس به صورت تصادفي در دو گروه 25 نفري كنترل و مداخله قرار گرفتند. در گروه مداخله تكنيك تن آرامي (تركيبي از تكنيك جاكوبسن و بنسون) طي 4 هفته، دو بار در هفته به مدت 40 دقيقه براي هر بيمار انجام شد. گروه كنترل تحت دريافت مراقبت و درمان هاي معمول دارويي طبق دستور پزشك معالج قرار گرفت. داده ها بااستفاده از مقياس سنجش شدت خستگي (FSS) و مقياس عددي درد (NRS) قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از انجام مطالعه در گروه ها جمع آوري شد. يافته ها : ميانگين نمره شدت خستگي در سه بار اندازه گيري (قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله) يكسان نبود و روند زماني بر نمره شدت خستگي موثر بود (P<0.05). قبل از مداخله تفاوت آماري معني داري بين ميانگين نمره خستگي دو گروه يافت نشد؛ اما بلافاصله بعد از مداخله و دو ماه پس از مداخله ميانگين نمره خستگي به طور معني دار كمتر از قبل بود (P<0.05). ميانگين نمره شدت درد در سه بار اندازه گيري يكسان نبود و روند زماني بر نمره شدت درد موثر بود (P<0.05). ميانگين نمره شدت درد به مرور زمان در گروه تن آرامي نسبت به گروه كنترل كاهش بيشتري داشت. هر چند ميانگين نمره شدت درد بين دو گروه قبل، بلافاصله و دو ماه پس از مداخله تفاوت آماري معني دار نداشت. نتيجه گيري : تكنيك تن آرامي به عنوان يك روش كم هزينه، ايمن و ساده در كاهش خستگي و درد بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس موثر است.