اثر عصاره الكلي چمچمه خرما بر ساختار لوله هاي مني ساز و اسپرماتوژنز موش صحرايي نر بالغ

زمينه و هدف : چمچمه خرما از پروتئين ها، چربي ها، فيبرها و قند به صورت احياء و غيراحياء، رطوبت، خاكستر چوب، فورفورال، سه نوع كومارين، تركيبات ارگانيك از خانواده كافور، استرول هاي گياهي 1 و 2 دي متوكسيل، 1 و 4 دي متيل بنزن تشكيل شده است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر عصاره الكلي چمچمه خرما بر ساختار لوله هاي مني ساز و اسپرماتوژنز موش صحرايي نر بالغ انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه تجربي 50 سر موش صحرايي نر بالغ با وزن تقريبي 282 گرم به پنج گروه تقسيم شدند. براي گروه كنترل هيچ تيماري صورت نگرفت. گروه شم روزانه 0.2 ml سرم فيزيولوژي را به صورت تزريق داخل صفاقي دريافت نمود. گروه هاي تجربي يك، دو و سه روزانه با عصاره الكلي چمچمه خرما به ترتيب با مقادير 0.05، 0.1، 0.2 g/kg/bw به صورت تزريق داخل صفاقي تيمار شدند. بعد از گذشت 14 روز از شروع آزمايش از حيوانات خونگيري به عمل آمد. مقدار سرمي هورمون تستوسترون با روش گاما كانتر اندازه گيري شد، بيضه ها نيز خارج و مقاطع بافتي تهيه گرديد. يافته ها : ميانگين غلظت سرمي هورمون تستوسترون و تعداد اسپرماتوزوئيدها در گروه هاي تجربي نسبت به گروه هاي كنترل و شم كاهش آماري معني داري داشت (P<0.05). تعداد اسپرماتوگوني، اسپرماتوسيت اوليه، اسپرماتيد، سرتولي و لايديگ و ساختار لوله هاي مني ساز در گروه هاي تجربي نسبت به گروه هاي كنترل و شم كاهش معني داري نداشت. نتيجه گيري : دريافت عصاره الكلي چمچمه خرما با مقادير حداقل و متوسط به صورت داخل صفاقي در موش هاي صحرايي نر بالغ باعث كاهش سطح سرمي هورمون تستوسترون و كاهش تعداد اسپرماتوزوئيدها مي گردد.