بررسي برداشت مكانيكي زيتون روغني توسط چهار نوع ماشين برداشت

امروزه یكی از مشكلات عمدۀ تولید زیتون چیدن میوه از درخت است. هزینه‌های برداشت سنتی زیتون روغنی حدود نیمی از درآمد تولید آن را شامل می‌شود. انتخاب روش مناسب برداشت به روش كاشت درختان، توپوگرافی زمین باغ، نیروی كارگری، وضعیت اقتصادی و اجتماعی و نیز رقم و جثه درخت بستگی دارد. در این تحقیق برداشت مكانیكی دو رقم زیتون روغنی شامل رقم زرد و روغنی محلی به ترتیب در باغ شركت خندان واقع در منطقۀ طارم سفلی استان قزوین و باغ زیتون شركت اتكا واقع در شهرستان رودبار استان گیلان توسط چهار نوع ماشین برداشت شامل؛ 1- تكانندۀ شاخه تراكتوری، 2- تكاننده شاخه انفرادی، 3- دستگاه شانه ارتعاشی نیوماتیكی و 4- دستگاه شانه چرخشی الكتریكی در دو زمان مختلف در فصل برداشت زیتون روغنی با شاخص­های رسیدگی میوه 5/3 (زودتر از موعد مناسب) و 5/4 (موعد مناسب برداشت زیتون روغنی) مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای درصد ریزش میوه، كارایی عملیات برداشت، مدت زمان عملیات برداشت مكانیكی و صدمات وارد شده به درخت اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد كه شاخص رسیدگی میوه اثر معنی­داری بر درصد ریزش میوه زیتون رقم زرد نداشت، لیكن برای رقم روغنی محلی در سطح احتمال 1 درصد معنی­دار بود. نوع ماشین اثر بسیار معنی­داری (در سطح احتمال 1درصد) بر پارامترهای عملكردی برداشت مكانیكی داشت. بهره­وری برداشت دستگاه­های تكاننده شاخه تراكتوری، تكاننده شاخه قابل حمل، شانه ارتعاشی بادی، شانه چرخشی الكتریكی و روش سنتی برای رقم زرد باغ شركت خندان به ترتیب 72/130، 36/93، 73/50، 57/40 و 15/22 كیلوگرم در ساعت بود. مقادیر متناظر برای رقم روغنی محلی باغ شركت اتكا به ترتیب 28/96، 97/57، 43/22، 26/23 و 50/12 كیلوگرم در ساعت بود.