كاهش اختلال هنجاري، گامي بلند در پيشگيري اجتماعي از جرم

اختلال هنجاري را به‌عنوان مولفه‌اي از اختلال اجتماعي نام برده‌اند و مورد اخير معمولاً در مقابل انسجام اجتماعي به‌كار مي‌رود. در جوامع منسجم، زمينه و بستر براي وقوع جرايم و بي‌نظمي فراهم نيست. بنابراين كاهش اختلال هنجاري مي‌تواند ما را به‌سوي جامعه‌اي كه احتمال وقوع جرم در آن كمتر است؛ رهنمون كند. بنابراين تحقيق حاضر، با هدف دستيابي به رابطه‌ كاهش اختلال هنجاري و پيشگيري اجتماعي از جرم انجام گرفت. روش تحقيق حاضر از نظر داده‌ها كمي و از نظر اهداف كاربردي و از نظر ماهيت مطالعه همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را مسيولان و كاركنان معاونت‌هاي اجرايي كلانتري‌هاي تهران بزرگ تشكيل مي‌دهند. نمونه آماري بر اساس روش نمونه‌گيري ابتدا به صورت خوشه‌اي و سپس به صورت تصادفي ساده و فرمول تعيين حجم نمونه، تعداد 110 نفر را شامل مي‌شود. داده‌هاي پژوهش حاضر از طريق آزمون همبستگي پيرسون و به‌وسيله نرم‌افزار اس.پي.اس.اس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج آزمون فرضيه‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد بين ابعاد چهارگانه اختلال هنجاري با پيشگيري اجتماعي از جرم رابطه معني‌داري وجود دارد كه از همبستگي زيادي برخوردار است. نتايج تحقيق بيانگر اين است كه كاهش اختلال هنجاري با ضريب همبستگي معادل 78 درصد موجب افزايش پيشگيري اجتماعي از جرم مي‌شود.

Normative disorder as a factor of social disorder and the latter have often used against social cohesion. In cohesive societies, does not provide context for crime and disorder. Thereby reducing the normative disorder can lead us to a society where crime is less likely, lead. This study, with the goal of reducing disruption to the relationship between the normative and social prevention of crime was carried out. Research methodology for quantitative data and for practical purposes and the nature is a correlation. The study sample will comprise officials and staff of Tehranʹs deputy executive stations. Based on cluster sampling method and sample initially and then randomly sample size formula, 110 people were involved. Research data through Pearson correlation test and were analyzed by SPSS software. Hypotheses test results show that the social aspects of crime prevention there is a normative disorder that is of utmost solidarity. The results show that the normative disorder with a correlation coefficient equal to 78 percent increase in social prevention of crime.