كاربرد PCR در تشخيص اونيكومايكوزيس ناشي از كپك‌هاي غيردرماتوفيتي

The Use Of PCR To Diagnose Onychomycosis Caused By Non-Dermatophytic Molds

زمینه و هدف: اونیكومایكوزیس یا عفونت قارچی ناخن، شیوع افزاینده و تاثیرات فراوانی بر زندگی اجتماعی و بهداشت روانی بیماران دارد. درماتوفیت‌ها، مخمر‌ها و كپك‌های غیردرماتوفیتی از شناخته شده‌ترین عوامل قارچی عفونت‌های ناخن هستند. هدف از این مطالعه تعیین شیوع كپك‌های غیردرماتوفیتی با استفاده از آزمایش مستقیم و كشت و روش مولكولی(PCR) در بیماران می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه از 170 بیمار، نمونه‌برداری شد، و جهت آزمایش میكروسكوپی از پتاس 15%، و برای كشت نمونه‌ها از محیط‌های سابورو دكستروز آگار(S) به همراه كلرامفنیكل(SC) و كلرامفنیكل و سیكلوهگزامید(SCC) استفاده گردید. همچنین اسلاید كالچر جهت شناسایی به روش قارچ شناسی، و جهت نمونه‌های مشكوك یا ناشناخته عمل تعیین توالی از ناحیه S-rDNA 28 انجام گردید. یافته‌ها: از 170 بیمار مراجعه‌كننده، 74(43/5%) مورد دارای اونیكومایكوزیس بودند كه از این تعداد 53(71/62%) نفر زن و 21(28/38%) نفر مرد بودند. از مجموع 74 مورد اونیكومایكوزیس تشخیص داده شده 40(54/05%) مورد آن كاندیدیازیس، 21(28/37%) مورد مربوط به كپك‌های غیر درماتوفیتی، و 12(16/21%) مورد درماتوفیت گزارش گردیدند. نتیجه‌گیری: میزان اونیكومایكوزیس در این مطالعه 43/5% بود و كاربرد تكنیك PCR در موارد مثبت كاذب و منفی كاذب و در موارد كشت طولانی مدت با ارزش گزارش شد. همچنین با توجه به اینكه تمامی نمونه‌هایی كه آزمایش مستقیم مثبت و كشت منفی داشتند، با آزمایش مولكولی مثبت گردیدند، این مطالعه قدرت تكنیك‌های مولكولی را در مقایسه با كشت بیان می‌كند.

Background and Aim: Onychomycosis or nail fungus infection has an increasing prevalence with many effects on patients’ social life and mental health dermatophytes, yeasts and non-dermatophyte molds are among the best known agents of fungal infections of nails. The purpose of this study was to determine the prevalence of non-dermatophyte molds using morphological (direct examination and culture) and molecular (PCR) methods in patients referring to Medical Sciences Mycology Laboratory in Tehran, Iran. Materials and Methods: In this study, samples were taken from 170 patients. For direct microscopic examination (DME), 15% KOH solution was used for the culture of samples, Sabouraud dextrose agar media (S) was applied together with chloramphenicol (SC) and chloramphenicol and cycloheximide (SCC). Meanwhile, differential tests were done for mycological diagnosis (slide culture), and 28SrDNA amplification and sequencing were performed for suspect or unknown samples. Results: Of the 170 patients, 74 cases (43.5%) had onychomycosis, of which 53 cases (71.62%) were female and 21 cases (28.38%) were male. Also, of the 74 cases of onychomycosis, 40 cases (54.05%) were reported candidiasis, 21 cases (28.37%) non-dermatophyte molds, and 12 cases (16.21 %) dermatophytes. Conclusion: The prevalence of onychomycosis in this study was 43.5% and the application of polymerase chain reaction (PCR) technique in cases of false positive, false negative and long-term culture was valuable meanwhile, given that all the samples that had positive results in DME with negative cultures were positive in molecular tests, this study reveals the power of molecular techniques compared with culture method.