رابطه تعاملي ابعاد فرزندپروري ادراك شده و خودكارآمدي با بهزيستي روان‌شناختي در نوجوانان

The Mediator Relationship/Effect of Subsets of Applied Parenting Styles and Self-Efficacy on Psychological Well-Being in dolescents

هدف اصلي اين پژوهش تعيين رابطه تعاملي ابعاد فرزندپروري ادراك شده و خودكارآمدي با بهزيستي روان‌شناختي نوجوانان است. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش آموزان دختر پايه اول دبيرستان شهر تهران بودند. در اين مطالعه 450 دانش‌آموز از پنج منطقه تحصيلي شمال، جنوب، مركز، شرق و غرب تهران با روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسش‌نامه ادراك از سبك هاي فرزندپـروري شيفر (1965)، مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف (1989) و مقياس خودكارآمدي شرر و آدامز (1982) استفاده شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از روش همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج كلي نشان داد كه تعامل خودكارآمدي و پذيرش ـ طرد ادراك شده پيش‌بيني ‌كننده معنادار بهزيستي روان‌شناختي و زيرمقياس هاي تسلط بر محيط، رشد فردي، روابط مثبت، هدف در زندگي و پذيرش خود در بهزيستي روان‌شناختي است. خودكارآمدي و كنترل‌ ـ آزادي ادراك شده هر كدام به طور مجزا، پيش بيني كننده معنادار زيرمقياس استقلال هستند. به طور كلي نتايج نشان داد كه تعامل خودكارآمدي و پذيرش ـ طرد ادراك شده و تعامل خودكارآمدي با كنترل ـ آزادي ادراك شده، هر دو پيش‌بيني‌كننده معنادار زيرمقياس پذيرش خود هستند. در زيرمقياس روابط مثبت علاوه بر تعامل خودكارآمدي با پذيرش ـ طرد ادراك شده، خودكارآمدي و پذيرش ـ طرد ادراك شده نيز به طور مجزا پيش‌بيني‌كننده‌هاي معناداري هستند.

The main purpose of the present study is to investigate the moderator relationship of dimensions of parenting styles and self-efficacy with psychological wellbeing in teenagers. The statistical population of this study is all female students in first grade of high school in Tehran. Four hundred and fifty students were selected through cluster sampling method form 5 areas (north, south, west, east and center) in Tehran. For measuring the factors in this study parenting styles (Shiffer,1965), psychological wellbeing scale (ryff, 1989) and self-efficacy scale (Sherer & Adams, 1982) were used. Data were analyzed by Pearson correlation and path analysis. Results show that the moderator effect of self-efficacy and perceived Acceptance-Rejection significantly predict psychological wellbeing and subscales of Environmental mastery, Personal growth, Positive relations with others, Purpose in life and Self- acceptance. Self-efficacy and perceived demandingness-Freedom, separately and significantly predicts subscale of Autonomy. In conclusion, results show that the moderator effect of self-efficacy and perceived Acceptance-Rejection and the moderator effect of self-efficacy and perceived demandingness-Freedom significantly predicts subscale of self-acceptance. In subscale of positive relations with others, in addition to the moderator effect between self-efficacy and perceived Acceptance-Rejection, these later two variables separately are significant predictor variables.