تأثير روش‌هاي مختلف نوردهي (فوري، تأخيري 5 و 10 دقيقه) بر استحكام باند Push - out پست گلاس‌فايبر به نواحي مختلف عاج كانال ريشه

Effect of different light curing methods on the push-out bond strength of glass fiber post to different root canal regions

زمينه و هدف: پليمريزاسيون آهسته‌تر در مراحل ابتدايي تابش نور به كامپوزيت سبب جا به جايي و وارد شدن بيشتر مونومرها در شبكه پليمري و خواص مكانيكي مطلوب‌تر مي‌گردد. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير روش‌هاي تابش نور فوري، تأخيري 5 و 10 دقيقه در دو نوع سمان رزيني دوال‌كيور بر استحكام باند Push-out يك نوع فايبرپست در مناطق مختلف كانال ريشه بود. روش بررسي: در 60 دندان كشيده شده تك كانال انسان پس از برش از محل اتصال تاج و ريشه و درمان ريشه، فايبرپست FRC postec plus توسط دو سمان رزيني Duolink و Variolink2 به سه روش نوردهي فوري و بعد از 5 و 10 دقيقه چسبانده شد و بعد از 24 ساعت نگهداري در محيط تاريك، به سه قطعه كرونالي، مياني و اپيكالي برش خورده و تست Push-out در دستگاه Universal testing انجام گرفت. الگوي شكست زير استريوميكروسكوپ مشاهده و داده‌ها با تست‌هاي ANOVA و Tukey post hoc بررسي شد. P<0.05 به عنوان سطح معني‌داري درنظر گرفته شد (0.05>P). يافته‌ها: در سمان Duolink استحكام باند نوردهي فوري به طور معني‌داري بالاتر از دو روش تأخيري بود. در روش فوري استحكام باند Duolink از Variolink 2 به طور معني‌داري بالاتر بود (P=0.02). در روش تأخيري 5 و 10 دقيقه ميان دو نوع سمان تفاوت معني‌داري مشاهده نشد (0.05>P). در همه زير گروه‌ها از كرونال به آپيكال كاهش در استحكام باند مشاهده شد و بيشترين شكست، از نوع مخلوط درحد فاصل سمان- فايبر پست بود. نتيجه‌گيري: تآخير 5 و 10 دقيقه‌اي سبب كاهش استحكام باند در Duolink گرديد ولي در Variolink 2 اثري نداشت.

Background and Aims: Slow polymerization rate in early stage of light curing process leads to higher monomers movement and entering in polymer network that cause higher mechanical properties.The aim of this study was to evaluate the effect of light activation methodes (immediate, 5 and 10 minutes delay) on the push-out bond strength of cemented fiber posts in different regions of root canal with two types of resin cements. Materials and Methods: In sixty extracted human single canal, the teeth were decoronated from cement enamel junction and after root canal therapy, FRC postec plus were cemented with two resin cements, Duolink and Variolink 2, in three curing methods; immediate, 5 and 10 minutes of delay. After storing in a dark place for 24 hours, they were cut into three sections: coronal, middle and apical. The push-out bond strength test was performed using a universal testing machine. The failure modes were observed using a stereomicroscope. Data were analyzed using ANOVA and Tukey post hoc test (P<0.05). Results: In Duolink, immediate light curing had significantly higher bond strength than that of two delayed methods (P>0.05). In immediate light curing method, regardless of root region, Duolink had higher push-out bond strength than that of Variolink 2 (P=0.02). In all subgroups, there were reductions in the bond strengths from coronal to apical. Mixed failure at the cement-fiber post interface was predominent in all groups. Conclusion: 5 and 10 minutes delay caused reduction in the push-out bond strength for Variolink 2 but did not have significant effect for Duolink resin cement.