شماره ركورد :
862599
عنوان مقاله :
اثر مكمل ياري با كوآنزيم كيوتن بر قند خون ناشتا، هموگلوبين گليكوزيله و انسولين ناشتا: يك مطالعه مروري نظام‌مند و متاآناليز
عنوان فرعي :
EFFECT OF CO-Q10 SUPPLEMENTATION ON FASTING BLOOD GLUCOSE, FASTING INSULIN AND HBA1C; A SYSTEMATIC REVIEW AND META-ANALYSIS STUDY
پديد آورندگان :
مرادی، مائده نويسنده Food Security Research Center, Department of Community nutrition, School of Nutrition and Food Science, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. Moradi, Maedeh , حقیقت دوست، فهیمه نويسنده Food Security Research Center, Department of Community nutrition, School of Nutrition and Food Science, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran. Haghighatdoost, Fahimeh , فيضي، آوات نويسنده گروه آمار، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان Feizi, A , آزادبخت، لیلا نويسنده Department of Community Nutrition, School of Nutritional Sciences and Dietetics, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran Azadbakht, Leila
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1394 شماره 67
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
14
از صفحه :
158
تا صفحه :
171
كليدواژه :
هموگلوبين گليكوزيله , كنترل گلايسميك , كوآنزيم كيوتن , coenzyme Q10 , diabetes mellitus , glyceamic control , HBA1C , ديابت
چكيده فارسي :
مقدمه: در مورد نقش كوآنزیم كیوتن در دیابت مطالعات متعددی منتشر گردیده است كه در بسیاری از آن‌ها نتایج ضد و نقیضی گزارش شده است. این متاآنالیز بر روی مطالعات كارآزمایی بالینی تصادفی كنترل شده و با هدف بررسی اثر مكمل یاری با كوآنزیم كیوتن بر بیوماركرهای دیابت صورت گرفته است. روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مروری نظام‌مند و متاآنالیز بر روی مقالات منتشر شده بین سال‌های 1998 تا دسامبر 2015 و براساس پایگاه‌های معتبر اطلاعات پزشكی شاملPubmed, EMBASE, Science direct, ISI web of science  وGoogle Scholar انجام شد. در مجموع، نتیجه جستجوی پایگاه‌ها به 16 مقاله رسید كه اثرات كوآنزیم كیوتن را بر بیوماركرهای قند خون ناشتا (14n=)، انسولین ناشتا (5n=) و هموگلوبین گلیكوزیله (11n=) گزارش كرده بودند. در محاسبه میانگین اثر از SD استفاده شد. فاصله اطمینان 95% در نظر گرفته شد. یافته‌ها: متاآنالیز انجام شده بر روی مطالعاتی كه تأثیر مكمل یاری را بر روی قند خون ناشتا گزارش كرده بودند نشان می‌دهد كه مكمل یاری كوآنزیم كیوتن منجر به كاهش قابل توجه قند خون ناشتا می‌شود (میانگین تغییرات: mg/dL20/0- و 95% فاصله اطمینان: 02/0- و - 38/0- ). با این وجود اثر مكمل یاری بر هموگلوبین گلیكوزیله و انسولین ناشتا قابل ملاحظه نبود (میانگین تغییرات: % 22- و 95% فاصله اطمینان: 12/0 و 22/0-) و (میانگین تغییرات: pmol/l12/0 و 95% فاصله اطمینان: 44/0 و 21/0-). نتیجه‌گیری: مكمل یاری با كوآنزیم كیوتن منجر به كاهش سطوح هموگلوبین گلیكوزیله و انسولین ناشتا نشد. با این وجود توانست به‌طور قابل ملاحظه‌ای منجر به كاهش سطوح قند خون ناشتا شود. كاهش قابل ملاحظه قند خون ناشتا كه در این مطالعه، از نظر آماری معنی‌دار بوده است، اما هر مطالعه‌ای با حجم بالا نهایتاً تفاوت‌های جزیی نیز از نظر آماری معنی‌دار می‌شوند حال آنكه این تفاوت و كاهش از نظر بالینی معنی‌دار، قابل ملاحظه و كاربردی نمی‌باشد.
چكيده لاتين :
Background: Several studies have evaluated the effects of coenzyme Q10 on glycemic control, but there are large discrepancies between studies. Objective: This meta-analysis of randomized controlled trials aimed to summarize the effect of Co-Q10 on diabetes’ biomarkers. Methods: This systematic review and meta-analysis was conducted on studies published from 1998 until December 2015. We searched Pub med, EMBASE, Science direct, ISI web of science and Google Scholar to find relevant studies. Totally, our search resulted in 16 articles reporting the effects of Co-Q10 on fasting blood glucose, fasting insulin and HbA1c. Mean ± standard deviations (SD) were used for calculating mean differences. 95% confidence interval was considered between intervention and control treatments. Results: The present meta-analysis revealed that Co-Q10 decreased fasting blood glucose (-0.20mg/dl, 95%: -0.38,-0.02). However, Co-Q10 supplementation could not effectively reduce HbA1c (0.05%; 95%: -0.22, 0.12) and fasting insulin (0.12pmol/l; 95%: -0.21, 0.44). Conclusion: Co-Q10supplementation didn’t result in reduction in HbA1c and fasting insulin. However, it had a significant lowering effect on fasting blood glucose. It should be noted that significant changes in fasting blood glucose reported in this study was due to the extended sample size and this is not clinically significant in the present study.
سال انتشار :
1394
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
عنوان نشريه :
ديابت و متابوليسم ايران
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 67 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت