رفتار زيست تخريب پذيري و مهاجرت در كامپوزيت هاي پلي لاكتيك اسيد تقويت شده با نانوكريستال سلولز و نانورس

Biodegradation and migration behavior of cellulose nanocrystal - nanoclay reinforced PLA composites

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر حضور همزمان نانوكریستال سلولز و نانورس بر رفتار زیست‌تخریب‌پذیری و مهاجرت فیلم های برپایه پلی لاكتیك اسید انجام شد. فیلم های پلی لاكتیك اسید و نانوكامپوزیت های آن حاوی درصدهای مختلف نانوكریستال سلولز و نانورس (0، 3 و 5 درصد وزنی) با استفاده از روش قالب گیری حلال ساخته شد. برای بهبود سازگاری و اختلاط پذیری با پلیمر، نانوكریستال سلولز با اسید اولئیك وارد واكنش شده و اصلاح شد. سپس، برای ارزیابی رفتار زیست تخریب پذیری و مهاجرت فیلم ها، میزان كاهش وزن در آنزیم و دفن در خاك و كمپوست و میزان مهاجرت كلی نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد كه میزان زیست تخریب پذیری كامپوزیت ها در محیط آنزیمی، خاك و كمپوست، با افزایش مقدار نانوذرات كاهش می یابد. از طرف دیگر با افزودن نانوكریستال سلولز و نانورس به ماده زمینه پلیمری میزان مهاجرت كلی كامپوزیت ها كاهش یافت. این مسئله را می توان به چسبندگی بهتر نانوذرات با ماده زمینه پلیمری و تشكیل مسیرهای پرپیچ و خم نسبت داد.

In this study, the synergic effects of cellulose nanocrystal and nanoclay on the biodegradation and migration behavior of composite films based on polylactic acid (PLA) were investigated. PLA and PLA-based nanocomposite films containing different loads of cellulose nanocrystal and nanoclay (0, 3 and 5 wt %) were fabricated using a solvent casting method. In order to improve the compatibility and miscibility of the whole system with respect to PLA matrix, cellulose nanocrystal was treated with oleic acid. For evaluating the biodegradation and migration behavior of films, the enzymatic degradation, biodegradation buried in soil and compost; and overall migration were tested. The results indicated that the biodegradability of the composites increased with the increase of nanoparticles in the enzymatic, soil and compost media. Besides, with the addition of cellulose nanocrystal and nanoclay to the polymer matrix, the overall migration of composites decreased. This could be due to a better adhesion of the nanoparticles to the polymer matrix, and the tortuousity of their path.