بررسي تاثير رهبري تحول آفرين بر نوآوري سازماني با ميانجيگري تسهيم دانش

The Impact of Transformational Leadership on Organizational Innovation: Mediating Role of Knowledge Sharing

در عصر حاضر، سازمان‌ها به‌طور فزاينده با محيط‌هاي پويا و در حال تغيير مواجه‌اند كه شرط بقا در اين شرايط متلاطم انعطاف‌پذيري، انطباق‌پذيري و كارآفريني و نوآوري بيشتري مي‌باشد. داشتن يك سازمان نوآور نيازمند پيش شرط ‌هايي مي‌باشد كه از مهم‌ترين و كليدي‌ترين لازمه‌هاي آن حضور رهبراني تحول‌آفرين و تسهيم دانش مي‌باشد. تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير رهبري تحول‌آفرين بر نوآوري سازماني با ميانجيگري تسهيم دانش صورت گرفته ، از لحاظ هدف كاربردي و به روش توصيفي-همبستگي مي‌باشد. حجم نمونه تعداد 160 نفر از مديران ارشد شركت‌هاي مهندسي فعال در حوزه رباتيك در شهر تهران مي‌باشند كه بصورت تصادفي انتخاب شده‌اند. ابزارهاي استفاده شده در اين پژوهش، پرسشنامه تركيبي رهبري تحول‌آفرين ، پرسشنامه تركيبي نوآوري سازماني و پرسشنامه استاندارد تسهيم دانش مي‌باشد، كه پايايي آنها از طريق آلفاي كرونباخ به ترتيب 89/0 ، 93/0و 91/0 به دست آمده و روش تحليل عاملي براي بررسي روايي مورد استفاده قرار گرفته است. داده‌ها نيز با بهره‌مندي از همبستگي پيرسون، مدل معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزيي تحليل شدند. نتايج نشان داد رهبري تحول‌آفرين با حضور متغير ميانجي تسهيم دانش تاثير مثبت و معناداري بر نوآوري سازماني دارد. از اينرو پيشنهاد مي‌شود با بكارگيري و ايجاد ساختارهاي مناسب حمايت كننده از سبك رهبري تحول‌آفرين و تسهيم دانش فضا و شرايط مناسبي براي نوآوري سازماني فراهم شود.

At the present time, organizations are increasingly faced with dynamic and changing environments. In these turbulent conditions, firms need to be flexible, adaptive, entrepreneurial and innovative. There are numerous preconditions for an innovation organization that transformational leadership and knowledge sharing play the most important and key role. The aim of this study was to investigate the relationship between transformational leadership and organizational innovation with mediating role of knowledge sharing. This is a descriptive correlational study with purpose from the applied research. The sample size was 160 senior managers of engineering companies on field of robotic in Tehran that were selected by random method. The instruments used in this study were standard knowledge sharing questionnaire, the combined questionnaire of transformational leadership combined (Nasehifar et al, 2013; Bass, 1985; Timothy et al, 1999) and combined questionnaire of organizational innovation (Jimenez-Jimenez et al, 2008; Panayides, 2006; Prajogo & Sohal, 2006; Mirkamali & Choopani, 2011). Reliability of the questionnaire was reported by using Cronbachʹs alpha as 0/89, 0/93and 0/93, respectively. Test validity, with construct validity using was confirmed. Results of Pearson Correlation showed that all of transformational leadership, organizational innovation and Knowledge sharing components are mutually correlated with each other (P < 0/01). Implementing structural equation modeling with Partial Least Squares (PLS-SEM) for relationship between transformational leadership and organizational innovation through mediator variable knowledge sharing tests, we found that the proposed model has a good fit and organizational innovation is well explained by transformational leadership and knowledge sharing. Also all of the model path coefficients were significant.